Richard Bach’ın “Bir” adlı romaınının İngilizcesini okumuştum ama Türkçesinden okumuş olmayı tercih ederdim.

Romanda yazar ve eşi paralel hayatlarına yolculuk yaparlar ve kendileriyle karşılaşırlar. Bu macera sırasında kimi zaman genç halleriyle, kimi zaman kendilerinde hiç benimsemedikleri yönleriyle, kiminde yitirdikleri yakınlarıyla, ya da hiç bilmedikleri halleriyle karşılaşırlar. Sonunda öğrendikleri şey, ruhun herşeyin üzerinde olduğudur; ruh sayesinde boyutların ve mesafelerin aşılabildiğidir; hiç birşeyin göründüğü gibi olmadığı ve görünenin ötesinde çok şeyin gizli olduğudur.

Paralel evrenlerden; ruhların anlaşması yöntemiyle mesafelerin yok edildiği düşüncelerden; bambaşka boyutta yaşanan tecrübelerden; trilyonda bir rastlanabilecek “ruh boyutunda aşktan” söz edilmiş ve sayfalara psikoloji ve felsefe zerkedilmiş. Bu tür konularla ilgilenenler için eşsiz bir kitap.

Her ne kadar asıl tema paralel evrenler olgusuysa da, kitabın örgüsünde muazzam bir aşk mevcuttur. Son analizde kitap etrafımızda olan şeylerin aslında tamamen kendi yansımamız olduğunu ve birimizinin yaşayan aynaları olduğumuzu söylemektedir.

Ön kapaktaki “sonsuz” işareti, alternatif yaşantıların simgesidir. Kitap isminin “Bir” oluşu ise, kozmik uyum ve birlik düşüncesinden gelmektedir.

Arka kapaktaki “Bütün hayatımı şu anki BEN olmaya adadım. Değer miydi?” sözleri oldukça derin ve düşündürücü! Ben bu sözleri hala düşünüyorum… Size de derinlikli geldi mi?

Bu kitabı psikolog bir arkadaşımın beğendiği kitaplar arasında olduğu için okumuştum. O zamana kadar ruh eşi mefhumundan habersizdim.. Kitabı okuduğuma memnunum, enteresan bir düşünce boyutuyla karşılaştım. Ruh eşi olgusuyla ilgileniyorsanız Richard Bach’ın “Bir” adlı romanını okuyun derim.

Martı – Richard Bach