İngiltere’nin theTelegraph gazetesine göre sevgilisinden ayrılanlar acıklı müzik dinlemeli!
Daha önce yapılan çalışmalar kalp ağrısını kısa sürede dindirmek isteyenlere mutlu ve hareketli parçalar dinlemeyi öneriyordu. Öyle görünüyor ki yeni kanıtlar tam aksini ıspatlıyor.
Araştırmacılara göre terkedilmiş insanın dinlediği içli şarkılar bir anlamda ruh halinden anlayan bir arkadaşa dönüşüyor. Ayrılığın verdiği yıkılmışlık sırasında kişiler duygu-yoğun müzik, film, roman ve güzel sanatlara yöneliyorlar. Bir anlamda melankoli ile rahatlık buluyorlar. Ancak uzmanlar sosyal bilimcilerin bu konuyu derinlemesine incelemesi gerektiğinde birleşiyor.
Öykü yazarlarımızdan Ayse Kilimci Ah Benim Akortsuz Kalbim isimli eserinde şöyle der: Acılar, ayrılıklar ve düş kırıklıklarının bile içimizde bir noktayı doyuran ayrı zevki vardır.
Belki de ızdırap çekerken acıklı şarkı sözlerinde o gizli doyuma ulaşılıyor. Eski sevgilinin anıları hafızada dalgalanırken yürek yanmaya devam etse de şarkılardan destek geliyor. Elbette acı dolu şarkılarla keyif töreni yaşanmıyor ama parçalanmış yüreğin sesini duyan birinin varlığı hissediliyor.
Fatoş’ça:
Türkülerimiz ne güzeldir, ne derindir, ne yoğun ve manalıdır! Türkülerimiz ağlar ağlatır; sanırsınız ki gerçeklerle yüzleşiyoruz, dengleler iyiden bozulacak.. Ama mucize gibi birşey olur, türküler yaşama direnci verir insana. Öyle sözler vardır ki türkülerde, yaşadığın yıkıntının aynısını başkalarının da yaşadığını anlarsın. “Demek yalnız değilmişim” dersin. “Demek aşk enkazı böyle oluyormuş, sonunda beni anlatan türküye dönüşüyormuş” dersin.
Türküleri dinlersin, onlar da bir anlamda seni dinler, ama kalbağrısını hiç açık etmezler. Gizi, gizemi ortaya dökmezler. Türkülere güvenirsin! Türkü dinlerken dayanma gücü hasıl olur bir anda.. Yaşama hevesi yok olmuş sanırken birden türkülerin mert ve yürekli desteği durur karşına. Gün gelip iyileşebileceğini bile düşünmeye başlarsın çünkü türküler yetişmiştir imdada.
Seçim size kalmış; ister türkü, ister şarkı, isterse arabesk, taverna veya pop türü şarkılar.. Ne olursa olsun sonuçta acıklı sözler, müzik ve melodiler içeren müzik sevgiliden ayrılmış ızdıraplı yüreklere arka çıkıyor. Bu durumda sevgiliden ayırlanlar acıklı müzik dinlesin! dersek pek abartmış olmayız!
Şarkıların insan beynine verdiği zararı ve nadiren de olsa faydaları aslında bambaşka bir başlık altında incelemenizi tavsiye ediyorum. Hayatımızda ciddi yer edinmiş müzik kültürümüz aslında dinlediğimiz sözlerden, duyduğumuz gitar sesinden daha fazlasını içeriyor. Psikolojik olarak açıklaması zor olsa da, en basit açıdan bakmaya çalışacağım. Bir insanla beraber keşfettiğiniz bir şarkının belki yıllar geçse dahi o şarkıyı dinlediğinizde o insanı size hatırlatması ve bazı aklınıza kazınan anıları hatırlamanıza neden olabilir.
Veya başka açıdan bakalım, yürek burkan, kalbe dokunan o aşk şarkıları her dinlendiğinde belki eski bir sevgiliyi hatırlatıyordur (?) İhtimal var. İşin kötü kısmı ise, insanın olumlu ya da olumsuz olsa dahi geçmişe saplanması yaşadığı o ana asla ama asla pozitif bir etki vermez. Ben bunu gözlemledim. Zaferin sarhoşluğu ya da kaybetmenin acısı asla kimseye fayda sağlamaz. Bir hiçmişcesine davranmak ve ona göre yaşamak en iyisi.
Sabırla yorumumu okuduğunuz için teşekkür ederim. 🙂
“..Yürek burkan, kalbe dokunan o aşk şarkıları her dinlendiğinde belki eski bir sevgiliyi hatırlatıyordur..”
Hatırlatır.. Sonsuza kadar..
Ha bu arada.. Özet olarak paylaştığım çalışmanın sonuçlarına göre “sevgiliden ayrıldıktan sonra, kalp ağrısının derinden ve ızdırapla hissedildiği o ilk zamanlarda” müziğin sihrinden yararlarnma fikridir..
Dilek: Kimse kalbağrısı çekmesin!
( mutlu ve hareketli parçalar dinlemek)..Doğru olanda bu.
Zahid ne de güzel özetlemiş şu sözleri ile: “Zaferin sarhoşluğu ya da kaybetmenin acısı asla kimseye fayda sağlamaz.”
Gerek acıların ilk gerekse sonraki zamanlarında acıklı müziğe sarılmak enkazın kaldırılmasını oldukça geciktirebilir de. Güçlü bir kişilik yapısına sahip olmayanları da uzun süreli enkaza da dönüştürebilme ihtimali bence büyük.
Yapılan bir araştırmaya göre de ” Şoförler her şarkı türüne farklı tepkiler veriyormuş. Örneğin rock müzik şoförleri agresifleştirirken, dans müziği ya da hareketli müzikler şoförlerin şarkıya odaklanmalarına sebep oluyormuş. Hip-hop ve rap müzik dinleyen sürücüler ritme ayak uydurmak için mevcut hız durumlarını dengesiz bir şekilde arttırıp azalttıkları tespit edilmiş. Aynı zamanda test sonuçlarına göre hoşlanmadıkları şarkıları dinlerken şoförlerde stres oranının arttığı, böylece dikkatsizlik ve huzursuzluğun da sürüş yeteneklerini etkilediği görülmüş.
Müzik bence toplumun ve kişisel kültürün de bir göstergesi gibi.
Araç kullanırken daha az ritmik ve sakin müzikler ise genelde daha az tehlikeli sürüşlere sebep oluyor. Yapılan araştırmaya göre insan kalp atışlarına en uygun olan ritme sahip şarkılar yolculuk sırasında tercih edilmeli.. Dakikada 60 ile 80 arasında atan insan kalbi için klasik müzik de araba da dinlenmesi uygun müzik türlerinden değil.