Lisansüstü programında zorunlu yazı yazma dersimiz vardı. Profesör birgün sınıfa bir kova ile geldi.. Evet, bildiğiniz kova.. İçinde ne vardı bilmiyoruz ama kovayı kürsüye koydu. Ve başladı dilbilgisi, imla ve virgül hakkında konuşmaya..

“Yazdıklarınıza baktım, yazıklar olsun! Hepinizin yanında hayali bir kova olmalı. Kovanın içi virgül dolu olmalı, gelişigüzel serpiştiriyorsunuz! Bu ne hal böyle? Her iki kelimeden sonra virgül konmaz ki!” İşte aynen böyle demişti.. O günden sonra ben üzerime düşeni yaptım, virgülleri azalttım.. Yalnız biliyorum ki, virgülsüz bir yaşam düşünemediğim için hala yazılarım virgül dolu..

Profesör haklıydı, dilbilgisi ve imla kuralları iyi bir yazının belkemiği gibidir. İlle de bilimsel çalışmaları rapor haline getirmemiz gerekmiyor. Her gün hepimiz bir şeyler yazmak zorundayız. Günlük yazışmalarımızda lisanı iyi kullanmak, dilbilgisi ve imla kurallarına dikkat etmek zorundayız. O nedenle bol bol okumak, özümsemek ve yazılarda kurallara uymak gerekir.

“Ben yazar değilim ki, imla ile ne işim olur?” demeyin. Email yazmıyor musunuz? Sosyal medyada durumunuzu güncellemiyor musunuz? Duyduğunuz bir sözü yazı vasıtasıyla paylaşmıyor musunuz?

Hem Türkçe’ye hem de sizi okuyanlara saygı adına lütfen dilbilgisi ve imla kurallarına dikkat edin. Okulda öğrenmemiş olabilirsiniz, ama artık sosyal medya var. Bir nevi okul, öyle değil mi?

Şimdi söyleyin bakalım, virgülleri doğru kullandım mı?