Tohumdu aşk
Bir kuşun ağzında toprağa bırakıldı
Şükür, rahmet yağdı
Tohum çatladı
Başverdi, aceleciydi yeşerdi
Boy verdi
Hergün uzadı, hayat doldu
Gövdesi, dalları, yaprakları belirdi
Can fışkırıyordu
Görenin gözünü kamaştırıyordu
Bir yıla kalmadı fidan oldu
İki yıl daha geçti üstünden
Doğa şartları zordu
Havalar belli olmuyordu
İklim hergün bir oyun oynuyordu
Zorlanıyordu fidan
Lakin herşeye rağmen büyüyordu
Gün geldi toprak sahibi sökülecek dedi
Daha fazla büyümeden sökülecekti
Genç fidan meyveye dönmüştü
Mutluydu
Zordu şartlar ama mutluydu
Hayatının baharında söktüler
Bir köşeye attılar
Dalları meyve doluydu
Aşk yeşermiş, fidan olmuştu
Meyveye dönmüştü
Kuruyan dallar ızdırap meyvesi doluydu
