Okuyunca sevdiğinize daha bir güveneceğiniz, daha bir ısınacağınız, daha bir sarılmak isteyeceğiniz, dosdoğru bir mektup almak ister miydiniz? Mutluluk mektubu mesela.. Kim istemez ki? Mektup aşağıda ama önce biraz Instagram’a çatalım..

Günümüzde mutluluk sosyal medyaya yansıyan yapay mutluluk dolu pozlara indirgendi.. Ve meraklılar gezinip, onun bunun koyduğu fotoğraflara bakıp mutluluğu tanımlar oldu. Herkes Instagram için fotoğraf çeker oldu. Ben buna “Instagram tebessümü” diyorum. Instagram takipçilerini arttırma gülücükleri. Herkes gösteriş için en güzel kıyafetlerini giyer oldu. Herkes duyulsun, görülsün diye yemek masasını düzenler oldu. Herkes AVM’ler önünde çekilmiş fotoğrafları “mutluluk” karesi diye paylaşır oldu. Herkes başkaları için fotoğraf çektirir oldu.. Ve bunun için, unutmadan, #selfie kültürüne teşekkürler. Hiç kimse iç dünyasına bakmaz oldu; varsa yoksa camdan dünyada seyre durmuş, görünmez bilinmez uzaklardaki insanlara ulaşma çabası..

Mutluluk neydi? Nasıldı? Bir fotoğrafta mıydı? Mutluluk bize öğretilmiş miydi? Öğretilenleri mi unuttuk? Bilmediğimiz mutluluk olgusunu İnternette mi öğrendik, hem de yalan yanlış.. Nerede yanlış yaptık?

Zamanında Cahit Zarifoğlu eşi Berat Hanım’a bir metup yazmış.. Mutluluk hakkında anlattıkları çok manidar.. Şöyle diyor mektupta:

Berat’e

Bana soruyorsun şu resimdekiler kim, diye.

Emin ol kim olduklarını çıkaramadım. Görünüşe bakılırsa mutlular. Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl “zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa”, başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.

Acaba anlatabiliyor muyum?

Cahit