Çocukluğunda uçan balonla gökyüzüne yükselenler, gökkuşağı salıncağında sallananlar, bulutlarda takla atanlar, ufuk çizgisinde zıplayıp balıklama suya atlayanlar, gezegenden gezegene uçanlar, canı isteyince ayda gezintiye çıkanlar beni çok iyi anlar.. Biliyoruz ki; uzayda tatil yapılabilir.

Çocukluğumda her fırsatta kaçtığım bir alem vardı. Beni kucaklayıveren; derin, renkli, çekici ve sıcacık. Hayal alemi derlerdi oraya.. Bildiğim tüm gerçeklerden daha da gerçek bir alemdi. İflah olmaz heyecanlar yaşardım oraya her gidişimde. Geri dönesim gelmezdi eve.. Öylesine gerçek ama masalsı, öylesine canlı ama düşsel, öylesine fantastik..

Büyüdüm. Hayal alemi beni terk etmedi, ben de hayal alemini. Çocukluğumdaki gibi uzayda tepinmiyorum artık ama hala ilginç düşlere pupa yelken açıyorum. Kısa bir süre önce NASA üç yeni gezegen bulunduğunu açıkladı. Bunlardan birinde su olabilirmiş, diğerinin yüzeyi Neptün gezegenini andırıyorumuş, diğeri ise güneşten bile kırmızıymış. Sonra NASA uzay düşleriyle büyüyen ve ‘yaşı kaç olursa olsun’ tüm çocuklara hediye etmek için bu gezegenlerin temsili resimlerini çizdirdi.. Resimler öylesine düş dolu, öylesine kıpırtılı, öylesine etkileyici ki hayal alemim yeniden depreşti. Şimdi oralara tatile gitmenin tam zamanı dedim kendi kendime.. Gülümsedim. Büyümeyişime. Her an bir pofuduk bulutun peşinden savruluşuma göz kırptım.

Düşler ülkesinin tüm vatandaşları.. Daha fazla beklemeyelim.. Nereye tatile gideceğimize karar verelim..

Kepler-16b, iki devasa yıldızın yörüngesinde geziniyormuş. Bir değil iki yanar döner yıldızın etrafında dönen bir gezene gitmek! Bu fikir beni sardı sarmaladı, yaktı kavurdu.. Lunaparkta atlıkarıncaya binmek gibi.. Etraftaki renkleri, ışıltıları, kokuları, tadları, sesleri, kahkahaları bir atın tepesinde hoplaya zıplaya dönerken yakalamaya çalışmak gibi..

Maceraperest hayalcilere bir başka büyüleyici tatil beldesi Kepler-186f.. Dünya büyüklüğünde bir gezegenmiş.. Bir rivayete göre su da varmış. Dalar çıkarım göksel ırmaklara, atlar geçerim karşı yakaya, belki yolum kesişir uzaylılarla..  Alır götürürler beni yaşam birimlerine, belki misafir bile olurum sofralarına.. Meraktayım hep; gidecekleri yere uçarak mı gidiyorlardır yoksa ışınlanarak mı? Belki de oralarda uçmak nedir bilinmez. Yolculuk hep gezegenin merkezinedir. İstikamet: Kepler-186f gezegeni, hayaller ülkesi, büyüleyen şehir, merkez ilçe! Ben daha durmam buralarda.. Benimle gelen?

Ama bir dakika.. HD 40307g da ziyaret bekler.. Dünyadan iki kat büyük olduğunu söylerler. Nam-ı diğer süper dünya.. Güneşten bile kırmızı gezegen.. Kırmızı bir yerde kara nasıl görünür? Peki ya beyaz, turuncu, sarı, mor? Ben ne renge bürünürüm oralarda? Kahverengimsi pembemsi gri tonları mı? Ya gözlerim? Kırmızının mora dolandığı hareler.. Saçlarım turuncu salınır, dişlerim mavi görünür.. Davet edilmesem de, tüm renklerimle selamlaşırım gezegen sakinleriyle.. Neden olmasın? İlle de görmeliyim. İlle de gitmeliyim o beldeye..

Uzaya tatile gideceğim. Gezegenler belki buz kaplı, belki gaz. Belki kayalık, belki kum.. Belki herbiri bir başka güneş ki, yanıyor cayır cayır.. Olsun! Hepsi gizemli, pırıltılı, cazibeli.. Karar verdim.. Ben gelecek tatilimi uzayda geçireceğim.

Bu yazı; yukarıdaki resimlerden esinlenilerek Fatoş Şimşek tarafından yazıldı. Tarih: 1/12/2015