İşim gereği tanımadığım insanlardan notlar, yorumlar ve hatta uzun mektuplar alırım.. Bu mektuplar şahsi değildir ama sırdaş, samimi, içten ve detaylı yazılardır. Geçenlerde 17 yıl bebek beklemiş bir kadının hikayesi ulaştı ofisteki masama.. Hikayenin anafikri: Oturun kalın, yiyin için, dönün dolaşın şükredin! Bilin ki; Yaradanın mucizelerinin sonu yok!
Mektubu yeni anne olmuş bu kadının kaleminden okuyorum:
Pcos sendromu denen bir bozuklukla yaşamaktayım. Bu nedenle 17 yıllık evliliğim boyunca hep hamile kalamayacağımı söyledi doktorlar. Ve ben eşimle tam 17 yıldır hep bebek sahibi olmanın hayallerini kurduk. Her daim dualar ettiğik, tüm hayallerin ötesinde bir müjdeydi hamile kalmak. Sonunda bir mucize oldu!
Hamileliğim büyük bir sevinçle başladı ama 5 aylık hamileyken eşim korkunç bir motosiklet kazasında beyin travması geçirdi. Kaza sonucu yürüyemez hale geldi. Bu süreçte 21 gün yoğun bakımda kaldı. Rehabilitasyon için aylarca hastanede yattı. Eşim hastanede yatarken, 26 ile 32 hafta arasında gebelikle ilişkili sorunlar baş gösterdi çünkü bende serviks, yani döl yatağı, yok. Bu nedenle hastaneye yatırıldım. Hastane süresi bittikten sonra eve gönderdiler ve yataktan çıkmamamı şiddetle tavsiye ettiler. Eşim işinden olmuştu, sıra bana gelmişti. Yatak istirahati nedeniyle ben de işimi bırakmak zorunda kaldım. Doktorların yataktan çıkmamamı önerdiği bu süreçte, annem çok büyük bir ameliyat için acilen hastaneye yatırıldı.
Anlayacağınız bir yandan anne olacağım için sevinçten uçarken bir yandan beklenmedik olaylar nedeniyle sıkıntılar geçirdim. Büyük stres yaşadım. Bebeğim biraz erken doğdu ve bazı sorunlar nedeniyle üç gün yoğun bakımda kaldı.
Bütün bunlardan sonra bebeğimi evimize getirebildik. Şimdi çok sağlıklı ve mutlu bir bebeğim var. Eşim hala yürüyemiyor ama iyileşeceğinden ümidimizi kesmedik.
Bunları sizinle paylaşarak ne demek istioyorum biliyor musunuz? Yaradan beni ve eşimi öyle bir mutlulukla nasiplendirdi ki ne kadar şükretsek azdır. Belki bir çok sıkıntılar, stresler de yaşadık ama yıllardır beklediğimiz bebeğe kavuştuk. Bizler Yaradanın mucizelerinin sonsuzluğunu kanıtlayan, yaşayan delilleriz. Sonsuz mucizelerin göstergeleriyiz. Ve unutmadan eklemeliyim: 17 yıl boyunca hamile kalamayan, ama hep umutla bebek bekleyen ben tam 43 yaşındayım! 43ümde ilk kez anne oldum. Çok şükür!
Benim durumumda olanlara sesleniyorum! Ümidiniz kırılmasın.. Yaradana dua edin bekleyin. Her anınıza şükredin.
Polikistik over sendromu olarak adlandırılan ve halk arasında ‘yumurtalıklarda birçok kistin varlığı’ olarak tanımlanan durum, genç kadınlarda %10, çocuk sahibi olmak isteyen kadınlar da %25-45 oranında görülmektedir.
Yumurtalıkları bir gerdanlık şeklinde saran birçok folikül yan yana dizilmiştir. Ayrıca düzenli adet görememe şikayeti çok sıktır. Uzun aralıklarla adet görme, bazı hastalarda ise adet görememe şikayeti söz konusudur. Aşırı kıllanma ve kilo artışı da sıklıkla eşlik eden sorunlardır.