Dikkat Aralığımız Daraldıkça Daralıyor

Dijital yaşantımız yoğunlaştıkça dikkat aralığımız daralmaya devam ediyor. Olaylara, durumlara, işlere, görevlere ve sorumluluklarımıza konsantre olma özelliğimizi yitirdik bile! Daha fazla sosyal medya, daha fazla Internet, daha fazla teknoloji derken daha az odaklanma kabiliyetiyle yetinir olduk. Her yerde, her zaman, her şeyden önce WIFI arar olduk! Dikkat aralığımız daraldıkça daralıyor! Dikkat dağınıklığı da desek olur buna..

Evde, okulda, ofiste, çarşıda ve her yerde yoğun dijital bir hayat içerisindeyiz. Haberleri 140 karakterden okumaya alıştık! Mesajlaşırken yazmak yerine emoji gibi yüz ifadeleri belirten ikonlar göndermeye başladık. Öyle bir sanal dünya ki herşey “anlık”. Bir saniye bir sitede gezinirken, öteki siteyi geçiriyoruz içimizden.. O ki sadece bir tık uzaklıkta!! Oradan bir diğerine geçiyoruz hızla.. Saniyeler sonra bir diğerine.. Her yeni şey, İnternet kullanıcısının dikkatini oradan oraya savurmaya hazır. Göz açıp kapatana kadar birkaç siteyi gezip bitirmiş oluyoruz. Uzun yazıları okuyamaz olduk. Maddeler halinde anlatılmışsa şimdilik hala birkaç saniye göz atıyoruz. Yakında bu özelliğimizi de yitirmiş olacağız.. Herşeyin fotoğraflarla, hatta mümkünse videolarla anlatılmasını bekliyoruz. Öyleyken bile dikkatimiz, beklentisi içinde olduğumuz, bir soraki görselde! Hep yeni.. En yeni.. Hep bir sonraki.. Tatminsizlik. Beklenti. Konsantre olamama problemi.. Ama maalesef çoğumuz bu debelenmeyi görmezden geliyoruz çünkü elimizi verdik bir kere.. Kolumuzu kurtaramayız. Kurtamak da istemiyoruz!

Yaşantımızı sarmalayan dijital edevatlar ve elektronik cihazlar ve sanal alem nedeniyle artık işe yoğunlaşmak için kendimizi ciddi anlamda zorlamamız gerek. Okulda derslere odaklanabilmek için, hayatın diğer alanlarında verimli olabilmek için ekstra çaba harcamaya mecburuz. Vaktimizi istediğimiz gibi kullanamıyoruz çünkü onlayn yaşamda ilgimizi çeken öyle çok şey var ki! Bunun için bir yandan yetersizlik hissi duyuyoruz, bir yandan fokus olmaya uğraşıyoruz ve bir yandan da vicdan azabı çekiyoruz. Birkaç saatte bitirilebilecek bir işi bitiremediğimiz için geceleri geç vakitlere kadar çalışarak veya ders başında oturarak bitirmeye çalışıyoruz. Durum böyleyken bile konsantre olamıyoruz! Bazen hafta sonlarını gereksiz yere ofise giderek iş bitirme uğraşındayız. Dikkat süremiz azaldıkça azaldı!

Elektroniklere bağlandıkça bağlandık. Hepimiz birer bağımlı olduk. İnternet bağımlısı, dijital yaşam bağımlısı, sosyal medya bağımlısı, telefon bağımlısı.. Dakka başı telefonları, mesajları kontrol eder haldeyiz. Her saniye dijital güncelleme düşünüyoruz. Artık TV seyrederken bile tüm dikkatimizi ekrana veremez haldeyiz. Çok görevli hale geldik ama hiç birini tam manasıyla yapamaz olduk. Dikkat aralığımız daraldıkça daralmakta. Dijital çağ, dikkatsizlik çağı oldu belki de.. Dikkat dağıtma çağında yaşıyoruz desek abartmış olmayız.. Nereye kadar?

One thought on “Dikkat Aralığımız Daraldıkça Daralıyor”

  1. Günümüz problemlerine çok güzel değinmişiniz. Nereye kadar sorusuna gelirsek. Biz insanoğlu çok çabuk sıkılan canlılarız. Bir dönem sonra bunların hepsinden sıkılıp başka mecralara yöneliriz.

Comments are closed.