Küçükken “neden” derdik en çok.. Büyüdük en çok “nasıl” diyoruz..

Birçok bilgi, tavsiye ve kaynak “nasıl” üzerine kurulmuştur.

• “Nasıl daha iyi yazarım?”
• “Nasıl ders çalışmalı ve sınavlarda başarılı olmalı?”
• “Nasıl daha kısa sürede ve etkin program yazabilirim?”
• “Nasıl daha iyi bir yönetici olabilirim?”
• “Nasıl daha iyi bir lider olabilirim?”
• “Fazla kilolar nasıl verilir?”
• “Bir sınıf dolusu yaramaz öğrenciye nasıl söz geçiririm!”
• “Teknolojiyi nasıl yakalarım?”
• “Nasıl daha çok para kazanırım?”

Bu liste nasıl da uzar gider.. Çocukken “nasıl” sorusu yerine bol bol “neden” sorusu sorardık.. O zamanlar nasıllar bizi ilgilendirmezdi.. Oysa büyüdük ve şimdi daha az “neden” diyoruz.. Neden? Niçin? Niye?

• “Neden başarmalıyım?”
• “Neden okulu kısa sürede bitirip hayata atılmalıyım?”
• “Neden önce sağlık?”
• “Neden sağlılı ilişkiler peşinde koşmayalım?”
• “Neden yanlış yapıyorum, yapmaya devam ediyorum, ve büyük ihtimal yanlışa devam edeceğim?”
• “Neden bir yerden başlayamıyorum?”
• “Neden buradayım?”

Korktuğumuz için mi “neden” sorusunu soramıyoruz? Peki “Nelerden korkuyoruz?” Başaramamaktan mı? Değişememekten mi? Düzelememekten mi? Yeni bir başlangıç yapmaktan mı? Temiz bir sayfa açmaktan mı?

Bazen yardıma ihtiyacımız olur.. Belki çevreden, belki kitaplardan, belki de bir profesyonelden yardım almak gerekir. Yardım gelirse, destek ihtiyacımızı gidermiş oluruz. Korkuları gidermenin başlangıcı, destek mekanizmasının çalışmasıdır.
Korkular bizi geri çekiyor. Tutuyor, hareket ettirmiyor. Kafamıza koyduğumuz şeyleri yapamaktan alıkoyuyor. Korkularımız bizi sabote ediyor!

Nasılları ve nedenleri yerli yerinde sorarsak belki de korkunun kökenine inebiliriz. Nasıllardan önce nedenler sorulmalıdır belki de.. Kendimize soramadıklarımız.. Konuşamadıklarımız.. Hızla akıp giden zaman.. Yetişemediklerimiz.. Neyi bekliyoruz? Soralım: Neden?