Hiç düşündünüz mü nelere para ve zaman harcıyoruz? Genelde değerli olduğuna inandığımız şeylere para ve vakit harcarız. Ama bu iki değerli şeyi her zaman manalı kullandığımız söylenemez.. Kiminde para boşa gider, kiminde destekli harcadığımız için kendimizi tebrik ederiz..

Önemli olan şey aslında o malın veya o şeyin değeri ve düşüncelerimizde biçtiğimiz maliyetidir. Değeri zihnimizde bir yerlerde belirlemişizdir. Öyle olduğuna inanırız çünkü zihnimizde yarattığımız bir bakış açısı vardır ve o doğrultuda değerini ölçer, biçer, inanırız.

Bir şeye verilen değer, alışveriş zamanı biçilen değer gibidir. Yani malın şu andaki ederidir. Dünkü ederi değil, yarınki de değildir..

Her şeyin bir maliyeti olur. Bazen maliyet para ile olur, bazen zamanla, bazen de duygularla..

Bir ürünü almaktan vazgeçmiş isek, bu çoğu kez o mala para sarfetmeye değmeyeceğini düşündüğümüzdendir. “O mala verilecek paraya değmez..” deriz mesela.. Fakat bazen de ürüne inanmadığımızdan paraya kıyamayız. Üreticiye inanmadığımızdan almaya yanaşmadığımız da olur.

Ve bazen de mal değildir odaklandığımız şey.. İnsan faktörüdür.. İnsanlara uzaktan bakar; “Bu insana hakkettiğinden fazla değer vermeye gelmez..” deriz. Fakat gereğinden fazla değer verir ama karşılık göremeyiz.

Para vermeden elde edilebilecek şeyler de vardır. Onların parasal bedeli yoktur çünkü duygularımızla ve inançlarla sahip olmuşuzdur.. Paramıza ve vaktimize mal olan şeyler olduğu gibi, duygu ve inançlarımıza mal olan şeyler de vardır.

Bazı şeylere para ve zaman harcarız.. Sonuçta hoşnut oluruz veya para boşa gider.. Bazı şeylere inanır duygularla bağlanırız.. Kiminde doğru karar vermişizdir mutlanırız, kiminde hata yaptığımızı anlar uzaklaşırız. Kötü karar verdiğimizde, para ve zaman gibi duygular da heşlenir.. Heşlenmez mi?