Cesur insanlar vardır. Özgüvenlidir de onlar.. Herkesin içinde cesur ve özgüvenli bir ‘öz’ vardır. Belki de dışarı çıkmayı bekliyordur!

• “Bak bunu bizim için yaptım..” diyebilmek
• “Bak bunu ilişkimizi düzeltmek için yaptım.” diyebilmek
• “Bak bu ilk adımı sadece sen ve ben için attım.” diyebilmek
• “Bak değiştim..” diyebilmek

Onlar gerçekten isteyenler, sevenler, cesaretten ve kendine güvenden nasibini bolca alanlardır..

Cesaret ve özgüveni olduğu halde bu özelliklere sahip olduğunun farkında olmayanlar da vardır.. Bu insanca özellikler kişinin özünde gizlidir ama sahibi onların varlığından habersizdir.. İşte böyle insanlar iş işten geçtikten sonra “Yapabilirdim!” diyenlerdir.. “Tüh keşke” diye başlayıp “Ah vah” ile bitirenlerdir..

Bazıları da “Yapacaktım..” diyenlerdendir.. İş işten geçmiştir çoktan! Bu insan sizce cesaret yoksunu mudur, yoksa başka bir neden mi vardır.. Gerçekten içten idiyse, neden daha önce davranmadı? Tembellik mi? Sahtelik mi?

Etrafımızda olmasını istediğimiz insan tipi “Yaptım!” diyendir. “Biz için yaptım.. Bize yaptım.. Sen ve ben için yaptım..” O insanı severiz, özleriz, isteriz, değer veririz, varlığına teşekkür ederiz.. O insanı kaybetmek istemeyiz. O cesur, özgüvenli ve başlatıcıdır. İlk adımı atmaya kormaz. Her eve lazım. Ne istediğini bilmeyenlerden, ödleklerden, iki yüzlülerden, yapay insanlardan uzak kalmak dileğiyle!