Hepimiz çok görevli kişiler olduk. Tek bir işten fazla işi aynı anda yapabildiğimizi iddia ediyoruz. Ne demek istediğimi anlamayanlar için bir de İngilizcesini yazayım: Multitasking. İspanyolcası: Multitarea. Fransızcası: Multitâche. Almancası: Multitasking.
Bazen “Çok görevli çağdayız..” denildiğini duyuyorum. Oysa insan beyni çok görevli olamaz! İnsan beyni çok görevli hale geldiğinde mutlaka işlerin kalitesinden fedakarlık etmek zorundadır. Birkaç örnek..
- Mesela: Araba sürerken telefonda konuştuğunu iddia eder ama tam manasıyla konuşamaz (elinde tutmadan, kulaklıkla bile tam randımanlı konuşamaz) çünkü göz yoldadır ama akıl konuşmalardadır. Ya yola daha fazla dikkat eder konuşmaları yarım yamalak anlar-cevaplar, ya da konuşmalara dikkat eder yola olan ilgisi azalır. Sonuç, kaza olabilir.
- Başka bir örnek: Okulda ders dinlerken bir yandan online alışveriş yapabilir ama ya dersi kaçırır ya da ısmarlama sırasında yanlışlık yapar.
- Diğer bir örnek: Bir yandan televizyon seyrederken diğer yandan chat yapamaz çünkü ikisine birden aynı ilgiyi göstermesi mümkün değildir. İlle de birinden birine daha fazla dikkat kesilir! Çoğu kez ikisini de beceremez.
Çok görevlilik sırasında beyin aktivasyonu ‘çok bölünmüş’ hale gelir. Mesela: İki iş aynı anda yapılmaya çalışılırsa, beyin aktivasyonu iki işi işlemden geçirmek için ikiye bölünür. Üç iş için, beyin aktivasyonu üçe ayrılır. The British Institute of Psychiatry tarafından yapılan bir araştırmada; email okurken bir başka iş yapmaya kalkan insanların IQ seviyesinde 10 puanlık düşmeler kaydedildi. IQ seviyesinde 10 puanlık düşme neye denk geliyor, biliyor musunuz? Bir insanın 36 saat boyunca uykusuz kalmasına! Ya da marihuana içmiş bir kafanın sahip olacağı dikkat eksikliğinin 2 katı! Özellikle öğrenciler için çok görevlilik, çok eksiklik gibi birşey.. Ve araba sürerken lütfen tüm dikkatinizi yola verin, mesajlaşırken direksiyon kullanmak her bakımdan tehlikelidir!
Bu yazımı beğenenler için şu yazılarımı da öneriyorum:
Organize Beyinler
Dikkat Aralığımız Daraldıkça Daralıyor
Fatoş’ça:
Enformasyon çağındayız. Bilgi ormanında gibiyiz.. Üzerimize çağlayan misali gelen haber, malumat, istihbarat var. Bağışlayın ama birer bildirişim kölesi haline gelmişiz. Herşeyi öğrenmek zorunda hissediyoruz kendimizi. Oysa herşeyi bilen Google var, bizler seçerek öğrenmek, öğrendiklerimizi uygulamak durumundayız. Yoksa kim ne yapsın bilgi hammalığını (Yine bağış talep ediyorum sizlerden)! Her yerden her an üzerimize gelen bilgi ile bombardıman ediliyoruz. Hepsine vakit ayırmamız imkansız, bu yüzden çok görevliliği icat etmişiz! Fakat yaptığımız işte kalite arıyorsak, çok görevlilikten uzaklaşmak zorundayız. Tek bir şey yaparken şuuraltı (bilinçsiz) da olanca gücüyle devreye girer. Tek görevlilikte; beyinde yol haritasının imajını çizmek, öğrenmek, konsantre olmak tam manasıyla mümkün olur. Ve işi becermek, sonuna götürmek, devamında başarıyla bitirmek mümkün olur. Kalite için ısrar etmiş oluruz. Oysa çok görevlilik söz konusu olduğunda kaliteden ödün veririz. Seçim bizimdir!