Rahatlamak için gökyüzüne çevirmeli insan yüzünü.. Gökyüzüne çevrilen yüz hem manevi anlamda olabilir, hem de motomot (gerçek anlamıyla) algılanabilir.

Ben burada kelimenin tam manasıyla, yüzü gökyüzüne çevirmekten bahsediyorum. Günün her saatinde yapılabilecek bir rahatlama eylemidir bu..

Bulutlardan bahsediyorum… Bulutlara bakmak çok keyiflidir ve bir o kadar rahatlatıcıdır. Pofuduk bulutlar, beyaz bulutlar, pembemsi, morumsu, sarımsı bulutlar,  hayat ve canlılık dolu su kümeleri

Çimenlerin üzerinde otururken ya da uzanırken gökyüzüne bakmak ve bulutları takip etmek sadece çocuklara özgü değildir. Ben hep yaparım. Bulutlara bakmak eylencelidir. Mutlandırır. Umut yükler. Rahatlatır. Herşey biraz daha olası görünür..

Hayal kurmaya yardım eder pamuk şeker bulutlar. Onlarda mesaj vardır.. Bir işaret belki.. Devinirler, değişirler, dönüşürler.. Yeni işaretler çıkar ortaya.. Huzur yüklüdür bulutlar. Moral bozukluğunda balkondan gökyüzüne bakmak, mümkünse bulutlara gülümsemek anlık rahatlama sağlar. Deneyin!

Yağmur yüklü kara bulutların bile insanın içinde bir noktayı doyuran ayrı bir güzelliği vardır. Gökkuşağına arkadaşlık eden bulutlarsa rüya gibidir. Siz de çevirin yüzünüzü gökyüzüne. Mutluluk orada. Huzur da..