Bazen yanlış olanı seçeriz.. Ve yanlış olanda ısrar ederiz. Durum böyle olunca, bize ait derin bir yerlerde hiç iyileşmeyen sancılar oluşur. Bir nevi sabotajdır bu! Özyıkım da denir!

Biz bunlara değişik isimler veririz.. ‘Keşke‘ olabilir ismi mesela.. ‘Pişmanlık‘ da olabilir pekala.. ‘Şimdiki aklım‘ da deriz bazen.. ‘Yaram.. Ah derin yaram..’ der sarılırız. ‘Yara kapandı ama acısı kaldı’ diyerek maniler yazdığımız da olur..

Yanlış seçimler herkesin hayatında farklı dokunuşlardır. Ve çoğunca biliriz ki yanlıştır ama karşı koyamamışızdır!

Yanlışlık dediğimizde ille de kötü marka bir beyaz eşyaya verilen onca paradan bahsetmiyoruz. Ya da boş kalorilerle dolu bir tabak dolusu tatlıyı mideye indirmekten de söz etmiyoruz.. Yanlış kişiye aşık olmaktan da bahsettiğimiz yok! Ama durun bir dakika.. Bunlardan da bahsediyoruz, aklımıza gelebilecek tüm yanlış kararlardan da bahsediyoruz aslında.. Evet.. Sizin aklınızdan geçen o yanlış seçimden de bahsediyoruz..

Acayip olan ise, yanlış olduğunu bile bile devam etmektir. Oysa doğruya yöneldiğimizde hissettiğimiz bir tatmin, bir huzur, bir mutluluk vardır.. Ama yine de yanlış olandan uzaklaşamamak gibi bir ironi de mevcuttur.

Yanlış nedeniyle derinliklere kazınan bir acı vardır.. Bir sancı.. Bir ızdırap.. Ve bu his, iyileştirmeye uğraşmadığımız sürece, hiç iyileşmez. Bir anlamda özyıkımdır bu.. Sabotaj.. Kendini sabote etmek..   Ve özyıkım bilinçsizce yapılır. Şuursuz davranışlar en sonunda yıkım getirir. Derinlerde birşeyleri iyileştirmekten kaçınmışızdır. Ve dolayısıyla yeni ilgiye ve sevgiye geçit yoktur. Ama sancılı yanımızın şuuru açılacak olursa, iyileşmeye adım atılmış olur.   “İyileşmek istiyorum. Yardıma ihtiyacım var..” türünden sinyaller gönderilmiş olur.

Bir anlamda şöyle demiş oluruz: Şimdiye dek sağlıksız seçimler yaptım. Ama değiştim. Artık doğru seçimlerden yanayım ve iyileşmek istiyorum. Yardım edin bana!

Bazen iyileşme çabasına düşer insan. Bazen çok bekedikten sonra iyileşmeye uğraşır. Bazen de iyileşmenin zaruretini bilemediği için, gayret göstermez. Sağlıklı seçimler yapmak zorundayız. Sağlıklı olmak ve sağlıklı kalmak ilk hedefimiz olmalıdır. Uyuşmuşluktan kurtulmak zorundayız! Maziyi terk ederek geleceğe yönelmeliyiz. Uğraşmak zorundayız. Sonuçta iyileşmenin kendi yararımıza olduğunun ayırdına varmalıyız. İyileşmekten korkmamalıyız!

Kendimizi sabote etmekten vazgeçmeliyiz. Sabotaj kötüdür, bilirsiniz.. Sabotaj aslında özyıkımdır!