Internet’te bir şiir okudum öylesine depresif.. Yanlış anlamayın beni, şiir güzeldi ama beni romantik bir hüznün peşine götürmek  yerine, depresyonda olan birinin son günlerdeki halini anlattı. Belli ki kararmıştı hayatı Internet şairinin son zamanlarda.. Ve yoğun hüzün vardı hayatında..

Hepimiz hayatın bir döneminde hüzün yaşamışızdır. Öyle zamanlar olmuştur ki, daha ötesini kaldıramazmış gibi hissetmişizdir. Devam edecek gücün kalmadığı noktaya gelmişizdir.

Bazen yük ağırdır büyük bir hastalık gibi, ölüm kalım meselesi gibi.. Bazen peşpeşe sevdiklerini kaybeder insan. Acılar, ızdıraplar, hüzünler, dert, keder ve hepsi bizim için..

Okuduğum şiirde hissettiğim ağır depresyonun çıkış kaynağı anlaşılmıyordu.. Yukarıdaki sorunlardan biri ya da birkaçı olabilir o denli ağır psikolojiyi hissettiren.. Aşk yarası da olabilir.. O şiirde hayatın dayattığı dayanılmaz ağırlığın mısralara dert ve hüzün olarak dökülmesi vardı.

Biliyoruz ki yaşadığımız süre boyunca sorunlar bitmeyecektir. İyi bir şeyin ardından ille de nahoş birşey yaşayacağız, bu kesin!!! Dönüp baktığımızda nelerden geçmiş olduğumuza şaşacağız hatta! Fakat zor zamanlarda sığınacak birşeyi olmalı insanın.. Dayanabilmek için bir dayanak gerek.. Eş, dost, arkadaş, akraba, aile dayanışması iyidir ama asıl çözüm kendi içimizdedir. Hayattan yeni anlamlar bulmak için bir arayışa girmek gerek.. Maziden, acıdan, hüzünden uzaklaşmak kolay olmaz ama buna uğraşmak gerek. Bu süreçte maneviyat iyi gelebilir. İbadet rahatlatabilir. Meditasyon işe yarayabilir. Önemli olan içselliği aramak, enerjiyi ve ilhamı kendinden bulup çıkarmak ve devam etmek!

Hüzün yaşanır elbet.. Ama belli bir noktadan sonra bitmelidir.. Önemli olan bu süreci hızlandırmak ve hayata yeni manalar katarak devam etmektir.. ‘Dayanamam gayri..’ dediğimiz anda yepyeni bir anlam ile pozitif bakabilmek ve direnç bulmak gerekir. Eskiyi olduğu gibi kabul etmek, ama yeniye doğru umut solumak gerekir. Eski bitmiştir, çizilmiştir, bozulmuştur, hurda olmuştur.. Adı üstünde, eski! Yeni ise umut doludur, şefkat sözü verir, isteklidir, sevgi solumamızı öğütler, mutluluk kırpıntıları vardır.. Yeni bize göz kırpar.. Umuda söz veriri.. Adı üstünde, yeni!

Hüzün ile yaşamak hayata buzlu camın ardınan bakmak gibidir. Hüzün yaşarız elbet! Neden? Çünkü insanız!! Ama hüzünden çarçabuk kurtulmak gerekir.

Depresyondan ve hüzün ile ilgili yazılarımıza şu linklerden ulaşabilirsiniz:

Depresyon, Psikoloji ve Egzersiz

Akıl ve Ruh Sağlığını Korumak

Egzersizin Mental Katkısı

Pozitif Enerji

Akıl Sağlığını Hafife Alma

7 Alışkanlıkla Daha Keyifli Günler