Eşsiz olmak

Her insan tek, öyle değil mi? Her insan eşsizdir. Benzersizdir. Tekdir. Emsalsizdir. Biriciktir. Eşi benzeri yoktur. Özebirdir.

Sen de eşsiz bir insansın, ben de.. Hepimiz birer eşsiz insanız çünkü eşimiz benzerimiz yok.

Buradan nereye gitmeye uğraşıyorum? Gitmeye çabaladığım yer bir başkası olmaya çalışmamak.. Başkasına benzemeye yönelmemek. Bu durum eğitim için de geçerli, günlük yaşamda da geçerli, çocuklukta, gençlikte veya yetişkinlikte de geçerli. Birilerine benzeme yarışı insanların farklılıklarındaki güzelliği yok eder.

Bir başkasına bakarak kendini kıyaslamak ve daha iyiye gitmek için uğraşmak bir noktaya kadar iyidir. Fakat eğer o bir başkası bizden çok daha iyi, çok daha güzel, çok daha üstün diye düşünüp kıyasa girişmişsek (bir bakıma yarış), bu şahsımız için olumsuzluktur.

Başkası olma kendin ol, böyle çok daha güzelsin..’ şeklinde şarkı sözü var ve bu çok doğru. Her insanın kendine özgü becerileri ve dolayısıyla potansiyeli vardır. Farklılıklar güzeldir. Farklılıklar renklidir. Farklılıklar otantiktir. Başkasının becerilerini, hayata bakışını, nasıl bir hayat yaşadığını, hedeflerini bilmeden ona benzemeye uğraşırsak hayal kırıklığına uğrarız. En iyisi kişinin kendisini iyice bellemesi ve neler istediğini, nelere gönül verdiğini, neleri hedeflediğini bulgulamasıdır.

Yani amacı belirlemek gerek.. Ve bu erken yaşlarda gerçekleşirse daha da iyidir.  Kişi kendisinde olan becerileri benimsemeli ve onlar üzerine hayaller kurup hedefe gitmelidir.  Her birey kıyassız, kendine özgü, eşsiz olduğunu bilmelidir.  Birey eşsiz ise, becerileri de eşsizdir! Öyleyse kıyası ve yarışı bir kenara bırakıp sahip olduğumuz hünerleri geliştirelim!kiyas