İş çıkışı markete uğradım. Akşam yemeği için aklımda kolay ve lezzetli bir menü vardı. Malzemeleri almak için önce taze sebze meyve bölümüne uğradım, alacaklarımı aldıktan sonra gözüme elma şekerleri ilişti.. Karamelle kaplı, yer fıstığına batırılmış olanlardandı. Elma şekerine hiç dayanamam. Hemen bir tane alıp sepete attım.

Alışverişimi tamamlayarak kasaya geldim. Kasadaki kız sepetteki bütün parçaları geçirdi, ama elma şekeri takılmıştı. Bilgisayar elma şekerinin üzerindeki kodu okuyamadığı için fiyatını tespit edemedi.

Kız fiyat sorması için görevlilerden birini ararken menejer çıkageldi.  Fiyatı yerinde tespit etmek için elma şekerinin olduğu sergiye gitti.  Geri geldiğinde bana “Elma şekerlerinin hiçbirinin üzerinde fiyat yok. Bu durumda bu elma şekerini sana bedava veriyorum, istiyor musun?” diye sordu. “Tabi istiyorum” diyerek çantama tıkıştırdım. Kasadaki kız hemen atladı “ben de bedava elma şekeri istiyorum, varsa ben de alabilir miyim?” menejerden onay çıktı. Benden sonraki müşteri de duydu; o da bedava elma şekeri istediğini söyledi. Menejer ona da olur dedi.  Bir ara “bedavaya iki tane istiyorum” diyecek oldum!  Ama kendimi tuttum. Benden sonra kaç kişi bedavaya elma şekeri aldı bilmiyorum. Her ne kadar bedava elma şekeriyle marketten ayrılmış olsam da olay bana tamamen paradoksal geldi.

Günün özeti: Verimli bir iş gününün ardından markette sonbaharın müjdecisi elma şekerine rastlamak ve bedavaya çantaya atmak paradoksal olsa da çok keyifliydi. Ben buna kısa günün karı derim!

Elma şekeri Arap mutfağından çıkmış, Amerikalılar tarafından geliştirerek karamelli, çikolatalı, yer fıstıklı ve bir yığın başka çeşitleri üretilmiş. Ben görmedim ama patlamış mısırlı elma şekeri bile var diye duydum.