Hepimiz biliriz ki evlilikte “affet ve unut” felsefesi vardır. Analar kızlarına, arkadaşlar arkadaşa, kardeşler birbirine öğüt verirken “eşini affet ve olanları unut, herşey düzelir” gibi şeyler sölerler.

Florida Üniversitesindeki psikologlar neden bazı evliliklerin yürüdüğünü  buna karşın neden hepsinin başarılı olmadığını inceledi. Evlilikte “affet ve unut” felsefesinin her zaman işlemediğini ortaya çıkardılar. Hatta bazen uzun süreli problemlere yol açtığını bulguladılar. Ama bütün evlilikler farklıdır; yeri gelince öfkelenmek ne kadar doğalsa yeri gelince affedip unutmak da insanca bir davranıştır.

Bir dakika.. Araştırmacıların bulduğu sonuçlar “pozitif psikoloji” stratejisine ters düşmüyor mu? diye bir soru sorduğunuzu duyar gibiyim! Pozitif psikoloji stratejisi: unutmak, opmizm, kibarlık, pozitif düşünce gibi olumlu duygu, düşünce ve davranışlar sayesinde ilişkileri değiştirip iyileştirme amacını güder.

Bu durumda evlenirken büyüklerimizin “evlilikte sorunlar olur, hemen baş kaldırma, affet ve unut ki evliliğin yürüsün” şeklinde verdiği öğütler pozitif psikoloji stratejisiyle aynı paralelde. Oysa en yeni bulgular bazen “pozitif psikoloji” stratejisine ters düşmek gerektiğini öğütlüyor. Neden?

Evet, çoğu kez affedip unutmak iyidir ama yeri geldiğinde öfkeyi dışa vurmak sağlıklıdır.

Sırası geldiğinde öfkenin gösterilmesi ilişkide sorunları çözmek için gereklidir! Araştırmacılar; “Her zaman sessizce affetmek yerine, bazen de öfkeyi göstererek karşı tarafa ‘dur’ mesajı verilmeli, kısa süreli öfke, dürüst bir yaklaşımdır.” diyorlar.

Evlilikte olanları sürekli affetmek, istenmeyen negatif etkiler yaratabiliyor. Örneğin bir ilişkide eşlerden biri maddi sorumsuzdur ya da aldatmıştır ya da aileye destek olmuyordur. Böyle zamanlarda düşüncesiz ve sorumsuz eşin yaptıkları için kızıp öfkelenmeli ve gerçek duyguları açığa mı çıkarmalıyız yoksa affedip sineye mi çekmeliyiz?

Araştırma sonuçlarına göre öfke göstermek, karşı tarafın saygısız davranışına set çekmek için gerekli görülüyor.

Her evlilik kendisine göre özellikler, durumlar ve şartlar içerir. Öyleyse evlilikte yeri geldiğinde affedip unutmasını, yeri geldiğinde öfkeyi gösterip karşı tarafa “kendine gel!” demesini bilmek gerekir. Yeter ki hangisinin ne zaman uygun olduğunun ayırdına varalım.

Bu çalışmanın sonuçları evlilere, özellikle genç evlilere, yanlış mesaj vermesin!

Sonuçlar kısaca şunu dikte ediyor: Her evlilikte tartışmalar olur. Bazıları biraz yüksek sesli ve öfke doluysa bu ilişkiye zarar vermez, yarar bile sağlar. Kısa süreli öfkeli bir yaklaşım karşı tarafa haddini bildirir ve sonu tatlı olur. Öfkenin sonunda yelkenler suya inince “affet ve unut” stratejisi tekrar kullanıma girer. Bu stratejinin kullanılmadığı bir evlilik zaten bikaç aydan çok yürümez.

Bütün evlilikler farklıdır; yeri gelince öfkelenmek ne kadar doğalsa yeri gelince affedip unutmak da insanca davranışlardır.

Evlilik aslında bir halk sağlığı konusudur..