Çizmelerimi Çıkarayım mı?



Soma kömür madeninde hayatını kaybeden işçilere Allah’tan rahmet, ailelerine başsağlığı ve sabır diliyoruz. Yaralanan işçilerimize acil şifa dileklerimizi iletiyoruz. Yaralı işçilerden birinin ambulansta sedyeyi kirletmemek için hemşireye sorduğu soru tüm insanlığa kapak olsun istiyoruz: Çizmelerimi çıkarayım mı?

İnsanlık, her gün insanlık erdemlerinden biraz daha uzaklaşırken böylesine saf ve asil bir içtenlik; takdirden öte şaşılacak bir davranıştır. Hala saf ve içten insanların varlığı, insanlık için sevindiricidir. Kalp saflığı ve dürüstlük en önemli insanlık erdemidir.

Çizmelerini çıkarmayı düşünecek kadar ince düşünen bu maden işçisinin sözleri bize insanlık erdemlerinin geri kalanlarını düşündürdü.. Diğer erdemler hangileridir? Yitirdik mi? Yeniden kazanabilir miyiz?

İyi niyet ve yardımseverlik çoktan rafa kaldırılmış erdemler mi dersiniz? Sadece kendini düşünmek yerine, gereğinde yardım elini uzatan insanları mumla arar hale geldik. İyi davranışlarda bulunmak için güçlü istekler duymuyoruz. Belki de şeytani davranışlar normal hale geldi! Ahlaki yanlışlıklara yandaşlar arttı. Hayırsever insanlar, şeytani zihinler sayesinde herşeyden korkar, çekinir oldu. Dolayısıyla iyi insanlar, ister istemez, hayır yapmaktan uzaklaştırıldı.

İnsanlar ufak çıkarların peşinde; kişiliklerinden ve karakterlerinden ödün vermekten çekinmez hale geldi! Hiç kimse mükemmel değildir ama mükemmellik arayanların sayısı da eksilere indi! Hepimiz yanlış yapabiliriz! Yaptığımız yanlışlara devam etmediğimiz sürece, bu yanlışlar bizi kötü ve ahlaksız yapmaz!

‘Çıkarsız ve karşılıksız samimiyet’ sözcüğü sözlükten silinmiş gibi! Kibar ve nazik insanlar hala samimi, oysa diğerleri mazeret üretirken olabildiğince sahte! Korkarım; doğruluk, dürüstlük, iffet ve samimiyet pek yakında adı duyulmamış erdemler haline dönüşecek!

Şeref ve itibar bir insanın her şeyidir. Şerefini ve itibarını kaybeden bir insan meteliksizdir. Oysa günümüzde yalan, dolan, uydurma, kolay çıkış yolu bulma ve kandırma her zamankinden daha fazla pirim yapıyor. Siz hangisini tercih ederdiniz? Dolandırıcılık, şerefizlik ve maddiyat mı? Dürüstlük, itibar ve elindekiyle yetinmek mi?

Kanımca çocuklar şefkat erdeminden habersiz büyütülüyorlar. Şefkat denen erdemi çocuklara öğretmekle işe başlamak iyi bir fikir olabilir. Mutluluk için şefkat şarttır. Merhametsiz insan ne kadar zengin olursa olsun iç huzuruna kavuşamaz. Şefkat, merhamet, hayırseverlik gibi davranışlar olağanüstü duygularla ödüllendirilirler ve hissedilen mutluluk kelimelerle ifade edilemezler. Yaşanmalıdırlar. Yaşanabilmeleri için küçük yaşta öğretilmelidirler.

Maç seyreder gibi intihar seyredenleri biliyorsunuz.. Bir de benden duyun!!

Merhametli insanlar mutludur, her fırsatta gülücük savurur! Bir tebessüm, bir kibar söz, samimi bir duyarlılık, içten bir iltifat ve sevecenlik tüm insanların birbirine sunması gereken insanca davranışlardır. Dürüstlüğü, samimiyeti, içtenliği unuttuk!  Samimi ve şefkatli insanlar hassastır ve onlar sosyal ve kişisel ilişkilerinde hem başarılıdırlar hem de mutludurlar. Hepimiz insanız. Hepimiz aciz varlıklarız. Birbirimizin içten duyarlılığına ve desteğine ihtiyacımız var.

Güvenilecek, yumuşak, sıcak, konfor veren, nezaketli insanlar yüzyıllar öncesinde kalmış olamaz! Yoksa şimdi etrafta sadece yırtıcı, çarpıcı, koparıcı, saldırgan, acımasız, menfaatçi, agresif, hoşgörüsüz, anlayışsız, sabırsız, saygısız, manipülatif insanlar mı var?

Hızlı bir dünyada yaşıyoruz. Herşey gitgide daha da süratleniyor. Bu sürat içinde insanlar da süratle birbirinden birşeyeler kapma çabasında. Bu koşuşturma içinde sakin ve rahatlatıcı, değer veren, dinleyen, anlayan, konuşan, dürüst, adil, hatır-gönül sayan, özüne-sözüne sadık, güvenilir, güzel insan bulmak ne zor! Bu özellikte insanlara aptal gözüyle bakılıyor.

En başta sözünü ettiğim saflık ve asillik, aptallık kelimesiyle kolayca yer değiştirmiş görünüyor.

İnsanın nereden geldiğinin, nelere sahip olduğunun, hangi eğitimleri aldığının hiç önemi yok. İnsan hassasiyet ve incelik gösterebiliyorsa işte o zaman insanlık erdemlerinden en önemlisine sahiptir. Asildir. Duyarlıdır. Mütavazıdır. İnsandır. İnsan olduğu için övünmelidir çünkü onlardan öyle az kaldı ki!

“Çizmemi çıkarayım mı?” diye soran maden işçimize takdir ve şükran sunuyorum. Her ne kadar Soma felaketi için çok üzgün olsam da, erdemli güzel insanların hala var olduğunu hissetmek rahatlatıcı!