Herkes kendi köşesinde.. Camdan bir dünyada.. Herkes yeni hevesler peşinde..Sosyal medya yalnızları mı oluyoruz?
Bir program seyrettim dün gece. Pırıl pırıl bir aile. Kadın ve erkek 17 yaşında evlenmişler. Arka arkaya tam 5 erkek evlat sahibi olmuşlar. Şimdi çocuklar, yaşları 24-35 arasında, yetişkin.. Hepsi iyi yetişmiş, aklı başında, en büyük 3’ü evli.. Baba da anne de henüz 50’li yaşlarının başında.. Her ikisi de sağlıklı ve mutlu görünüyor. Fakat bunların hepsi görüntü..
Anne yeni hobiler geliştirmekte, yeni şeyler öğrenmekte, gönüllü aktivitelere katılmakta.. Anne sağlıklı, mutlu ve kendisiyle barışık.. Baba da mutlu ve sağlıklı görünüyor ama.. Aması var.. Babanın Facebook sevgilisi var. Bunu anne bir süredir biliyor.. Baba sağlıklı görünüyor ama.. Aması var.. Akıl sağlığı yerinde değil.. Facebook aşkına koşacağı hayalini gerçek hayata taşımış durumda.. Karısını öldürerek Facebook aşkının kollarına koşacağını düşünmüş. Katil olmuş.
Pırıl pırıl genç oğullar ve eşleri bu talihsiz olayı hala anlayabilmiş değiller. Gerçekte ne mutlu görünüyordu oysa bu çift.. Meğer sosyal medya yalnızlarıymış.. Meğer adam sosyal medyada tutulduğu kadına gideceği için kendini gerçek hayattan soyutlamış. Cinayet planları yapmış.. Meğer kadın, gerçek hayattan soyutlanan kocasından uzaklaşmak için kendine yeni ilgi alanları geliştirmiş.. Yeni şeyler öğrenmek, yeni hobiler edinmek, gerçek hayattan kaçmak istemiş.
Herkes mi sosyal medya yalnızı? Henüz değilsek bile, o yöne mi gidiyoruz?