Bir süre önce Avustralya’nın Melbourne şehrinde muhteşem bir müzeyi geziyordum. İkinci katında insan gelişimi ve özellikle insan beyni ile ilgili bir bölüme girerek kendimi kaybettim. Bakılacak, dinlenecek, dokunulacak, okunacak ne çok şey vardı orada.. Sonra birden müzik, müziğin beyinde bulduğu tını, müziğin gönül ile ilişkisi, müziğin zihne yaptığı tesir, müziğin fiziksel ve ruhsal iyileştirmesi gibi konularda yeni şeyler öğrenirken karşıma Osmanlı İmparatorluğunda musıki ile tedavi konusu çıktı! Hayranlığım ve merakım bir kat daha artmıştı. Okudukça okudum, saatlerce kaldım o bölümde. Çıktığımda beynim müzikli tedavide ve terapide kalmıştı.

Müzik gerçekten de güçlü bir olgu. İster klasik olsun, ister popüler kültürden melodiler olsun; müzik tüm insanların ortak dili.

Müzik ile terapi yapmak profesyonellerin işi olsa da, sokaktaki insanın kendi ruhunu her an tedavi etmesi de mümkün. Böyle bir terapi için hasta olmaya gerek yok. Genç, yaşlı, kadın, erkek, çalışan, işsiz.. Herkesindir müzik!

Müzik dinlerken daha kolay odaklanabiliriz, dolayısıyla müzikle birlikte yeni şeyler öğrenmek kolaylaşır. Müzik sayesinde algılar derinleşir, dolayısıyla Alzheimer, epilepsi, otizm ve hatta komadaki insanların tedavilerine yardımcı olunabilir.

Müzik tedavisi yeni birşey değil.. Osmanlılar zaten yüzlerce yıl kullanmışlardı. Belki de ondan önce dahi kullanılmaktaydı. Şimdi kullanmayı unuttuksa, yeniden hatırlayalım!