‘Öğrendim ki’ şeklinde başlayan yazıları okumak hoşuma gider.. Herkes hayattan birşeyler öğrenir.. Ve çoğu öğrendiklerini paylaşır.. Bu iyi bir şeydir.. Tecrübe kolay kazanılmaz çünkü.. Edinilen tecrübe paylaşılırsa belki birilerinin işine yarar.. O nedenle “öğrendim ki” paylaşımları yararlıdır.

Hayatımızda yaşadığımız her şey, ister büyük ister küçük olsun, bize birşeyler öğretir. Tanıştığımız insanlar, bulunduğumuz ortamlar, gördüğümüz davranışlar ve diğer herşey birer öğretmen gibidir. Tecrübe edinmemize yardımcı olurlar ve karşılığında olgunlaşmamızı sağlarlar. Fakat yaşam sürecinde deneyim kazandığımızın pek farkına varmayız. Sabır, şefkat, direnç, şeref, onur, doğruluk gibi özellikler ile büyür ve bilgeleşiriz. Bir zaman gelir ki “Eskidendi o..” deriz.. “Artık çok takmıyorum..” gibi cümleler kullanırız.. “O eski aklıma şasayım, neden üzülmüşüm ki..” deriz.. Geçmişte yaptığımız gereksiz şeylere şimdi gülmenin bir başka formudur bu.. Eskiden yaptıklarımız arasında an itibariyle haz etmediklerimiz varsa, bırakmak iyidir.. Yük olarak taşımanın gereği ne?

Büyümek, olgunlaşmak güzeldir. Yaşlanmak ise seçeneğe bağlıdır…

Bence herkesin “öğrendim ki” listesi olmalı.. Listesinde en az üç madde olmalı.. Gençlerle, etraftakilerle, ihtiyacı olanlarla paylaşmak için.. Bir de “öğrendim ki” dedirten hayata, her ne şekilde olursa olsun şükretmek gerek.. Siz neler öğrendiniz bu hayattan? Paylaşmak ister misiniz? Yorum kutusuna bırakın hayat bilgilerinizi..