Aynalar kırık mıdır nedir, kendimi herkesin beni gördüğü gözle göremiyorum!

Felsefe yapmaya yeltendim.. Becerebilirsem…

Aynalara bakarız.. İyi görünüp görünmediğimizi anlamak için, kıyafetin yakışıp yakışmadığını görmek için, saçımızın başımızın düzgün olup olmadığını anlamak için, ve daha birçok nedenle bakarız aynaya..

Ama hiç bir zaman başkalarının bizi gördüğü gözle göremeyiz aynada kendimizi.

Grup fotoğraflaraına bakarken önce kendimizi ararız, yolda camlı bir vitrinin önünden geçerken hemen nasıl göründüğümüzü anlamaya çalışırız, arabanın dikiz aynasından, akıllı telefonun monitöründen kendimizi bulmaya çalışırız.

• Üzerimizdeki kıyafet bize göre harikadır, ama ya dışardan bakanlara göre?
• Saç rengimiz pahalı ve gösterişlidir, ama ya karşıdaki ne düşünüyor bu konuda?
• En son moda aksesuar iyi duruyor diye düşündüğümüzde acaba herkesin fikri nedir?

Belki başkalarının hakkımızda ne düşündüğünün önemi var belki yok.. Ama zaten konu bu değil. Konu hangi aynaya bakarsak bakalım, kendimizi diğerlerinin bizi gördüğü gibi göremeyecek oluşumuzdur.

Ayna metoforu hem gerçek hayatta hem de sanal manada geçerlidir. Bizi tanıyanlar, bilenler, bilenler, bilmeyenler, yakındakiler, uzaktakiler ve herkes.. Bizi ille de bizim bilmediğimiz yönümüzle algılarlar.

“Kırık belki de baktığımız aynalar!” deyişim bundan..  Ve bu nedenle belki de düşündüğümüz kadar berbat değiliz. Ve belki de düşündüğümüz kadar harika değiliz. Kırık belki de aynaların hepsi. Tamam buldum! Bu bir algı meselesi..