Hepimiz değiştik, değişiyoruz. Hiç birimiz bundan birkaç sene önceki durumda değiliz ama özümüz değişmedi.

Günlük yaşantıda olan bitenler, hissedilenler, yaşananlar, göz açıcı olaylar, talihsizlikler, üzüntüler, kederler, sevinçler, mutluluklar ve diğer birçok şey nedeniyle değişiriz. Ama içimizde derinliklerde, merkezde bir öz vardır, o değişmez. Öylece kalır.

İnsanız ve [genelde] hepimiz deneyimlerle büyürüz. Hiç beklenemedik, değişik, şaşırtıcı, sürpriz dolu şeyler çıkabilir karşımıza. Bu süreçte olgunlaşırız, dünyaya bakış açımız değişir ama derinliklerde kendimiz olarak kalmaya devam ederiz.

İnsanı para değiştirir, titr değiştirir, sınıf farklılıkları değiştirir, girdiği ortamlar değiştirir, oynadığı roller de değiştirir. Fakat bir köşede sessiz ve suskun [kendi kendine] kalınca insan, özü o eski özdür. Çünkü ruh değişmez.

Hayatta birçok duraklar vardır. Bazı durakların arası uzun, bazılarının arası kısadır. Bazı durakların arası çetindir, bazılarının arası kolay ve eğlencelidir. Bazı durakların arasında doğum, ölüm, evlenme, mezuniyet, emeklilik gibi kutlamalar olur. Her yeni durakta yeni birşeyler öğrenir, yeni yanımızı keşfederiz. Ama dedim ya.. Hepimiz özde aynı kalırız.

Değişiriz hepimiz! Ve bu değişim dünyayı ve birbirimizi daha iyi anlamak için gereklidir.