Aynı şeyin sürekli karşımıza çıkması diye birşey vardır. Görmezden geldikçe karşımıza çıkar hani.. Kaçış yoktur ondan.. Bazen istemediğimiz birşeyden uzaklaşmayı düşünürüz ama olmaz. Uzaklaştıkça, yanımızda yöremizde buluruz. Neyi mi? Edepsizliği! Kadınlar kavgası gibi, saç saça baş başa! Kadınlar kavgası gibi, rezilce. Kadınlar kavgası gibi, acizce. Kadınlar kavgası gibi, fütursuzca! Ve bunlar sokakta ortalıkta halkın gözünün önündedir, rezalet diz boyu misali!

Kaba güç göstermek kolaydır, ama ona direnmek zordur. Direnmek enerji ister. Direnmek bize, neye direndiğimizi öğretir! Birşeyi tam olarak anlayabilmek için o şeye açılmak gerekir, zaman ayırmak gerekir, öğrenmek gerekir. Tıpkı oruç tutmak gibi. Oruç tutmak uzaktan zordur, belki pek mana ifade etmez. Ama oruç tutan insan tüm benliğiyle açlığı anlar ve daha önceki düşüncesinin ne denli cahil olduğunun ayırdına varır.

Kaba güce direnmek de zordur! Oysa kavga ve saldırganlık kolaydır. Vurmaktan kırmaktan zarar vermekten uzakta durmayı istemek gerekir. Her an patlamaya hazır bomba gibi gezen insanların arasında kaba güç göstermek kolay tabi! Alışkanlık bir nevi! Ama uzak durmaya uğraşmak gerekir. Sille, tokat, tekme, itme, kakma, vurmak, yumruk, saç seçmek bunlar anında yapılan şuursuz hayvanca hareketlerdir. Ama düşünerek bu tür kaba davranışlarda bulunmamak zordur. Yani zoru başarmak için kolları sıvamak ve öğrenmek gerekir.

Şeytanlık, kötülük, kabalık, insanlıksızlık içimizde! Hepimiz anında insanlıktan uzaklaşmaya hazırız. Kadın, erkek, yaşlı, genç, çoluk çocuk herkes kavgaya hazır! Zor olan insanın kendini tutmasıdır. Daha da zor olanı ise kendini tutmayı başarmayı istemektir. Yüksek standartlar çizmek zordur. Çizdikten sonra uygulamak ve başarmak zordur. İnsan olmak zordur.

İçimizden geçirdiğimiz here türlü kötü şeyin dışa vurmasını engellemek gerek, yoksa hangimiz kötü, pis, rezil şeyler düşünmüyoruz! Düşündüklerimiz her zaman manalı olmadığına göre, davranışlarımızın da bu düşüncelere bağlı olarak etrafa sıçramasına engel olmak zorundayız! Kendimizi kontrol etmek zorundayız! Ve etrafa ne tür mesajlar verdiğimizin ayırdına varmalıyız. İçimiz karanlık, kötü, depresif, berbat ve rezil olabilir ama dışa yansıtmamak için çaba harcamalıyız. Yoksa canavardan ne farkımız olur, öyle değil mi? Canavar insanlar da canavar toplumlar yetiştirir. Hele anneler.. Canavarlaşmışlarsa onların yetiştireceği çocuklar ne hale gelir, bir düşünün!

Kaba kuvveti kimse meşrulaştıramaz, haklı çıkaramaz. Kaba kuvvet çocuklukta dahi affedilemez. Yetişkinlikte kaba güç kullanmak insanlık dışıdır.

Dinleyin öyleyse kadınlar!

Kadınlar hamamındaki gibi kavgaya başlamadan önce teslim olun! İyi düşüncelere teslim olun! Erkekler siz de! İyi düşüncelere teslim olduğunuzda daha cesur olduğunuzun bilincine varacaksınız, emin olun!