Muhtaç olmak nedir? Hepimiz zaman zaman birşeylere, birilerine muhtaç değil miyiz?

Sokakta el açmış muhtaç birini gördüğümüzde çoğunca birkaç kuruş verip geçiştiririz. Başımızın gözümüzün sadakası olsun isteriz. Muhtaç olduğu için el açanların birçoğu gerçekten zor durumdadır, ama hepsi değil. Yine de içimizden geldiğince muhtaçları sevindirmek iyidir.

Muhtaç kimse; sokakta el açan olabileceği gibi yan komşunun düşkün dedesi, uzaklarda birinin yoksul teyzesi, ücra köşelerde yaşayan okul çocukları veya mahalleye yakın bir yerlerde yaşamakta olan bir evsiz olabilir.. Bunlara sokak hayvanları da dahildir.

Hepimiz zaman zaman muhtaç duruma düşeriz çünkü hepimiz insanız. Hepimiz doğduk ve muhtaçtık, büyürken muhtaçtık, halen birbirimize muhtacız. Muhtaç olma seviyesi olaya nereden baktığımıza bağlı olarak değişir ama sonuçta insan insana muhtaçtır.

Yardım ettiğimizde, el uzattığımızda bunu bir üstünlük gibi görmemek gerekir çünkü hiç bilmiyoruz yarın kendimiz hangi durumda olacağız!

Vermek, verebilmek, el uzatabilmek üstün davranışlardır ve insanı şımarık yapacağına daha da mütavazı hale getirmelidir.

Birine parasal yardım yaparken o insanın gözüne bakmak, dokunmak, sarılmak, hal hatır sormak da çok önemlidir. Neden? Çünkü birine yardım “gösteriş” olsun diye yapılmaz, insan önce kendi insanlığını hissetmelidir verirken!

Vermek ve almak iki uca gidip gelen insan davranışlarıdır. Bugün veririz, yarın alırız. Bugün alıyorsak, yarın vermemiz gereken durumlar olabilir. Neden? Çünkü insanız!

Bugün nasıl göründüğüm, ne yediğim ne içtiğim, nerelere gittiğim, kimleri tanıdığım yarın hiç önemli olmayabilir. O nedenle bugünkü halimizden hız alarak kendimizi büyük, muhtaçları hor görmeylim! Herşeyin bir anda ters yüz olabileceği bir hayat bu.

Muhtaç olmak nedir dediğimde cevabı da kendiliğinde geldi sanki.. Bugün ona, yarın sana! Bugün size, yarın bize.. O halde insanlık olgusunu yeniden düşünelim!

Unutmadan yazayım.. Hayvanlar da insanlara muhtaçtır, tekmeleyip sopayla dövenlere hatırlatma olsun istedim!