Fotoğraf makinaları vardı çocukluğumda.. Babamın sahip olduğu fotoğraf makinaları. O vakitler henüz pek kimsenin bilmediği, doğru dürüst anlamadığı ama babamın ustalıkla kullandığı makinalar.. Babam tarafından aile albümleri oluşturmak için kullanılan fotoğraf makinaları.

Nostalji mi geldi üzerime bilmem ama fotoğraf çekmek istediğimde iPhone kullanmak zorunda olmasam, olmaz mı? Küçük bir fotoğraf makinası taşımalıyım çantamda.. Tıpkı yazı yazmak için yanımda taşıdığım not defteri ve kalem gibi.. Tıpkı okumak istediğimde hemen çıkarıp okuduğum bir kitap gibi.. Yazı yazmadığım zamanlarda, kitap okumadığım anlarda, orada, şurada, burada, otobüste, uçakta, sokakta, kahvecide, parkta, çarşıda fotoğraflar çekerim, belki de kısa filmler oluştururum makinamla..

O gerçek makinalar geri dönmekte, değil mi? Yoksa nostaljide mi kaldı hepsi? Sadece akıllı telefonlara mı mahkum foto albümleri?