Canı sıkılmış insan ne ister? Bir dayanak, bir destek, dinlemek, işitilmek ve konuşmak ister!

Gerçek duygularını gösteremeyen kimselerle zaman geçirmek, sinemada bir film seyrettikten sonra eve dönmek gibidir. Teatral birşeyler seyredip tekrak kendinizle birlikte olmak gibi yani! Sizinle zaman harcamış kimseden duygu bazında birşey alamamak bence boşa zaman harcamaktır. Duygulanmakta güçlük çeken biri sizin hissediklerinizi anlayamaz! Bir insana destek olmak demek ona tavsiye vermek demek değildir, aksine onu dinlemek ve hissetmektir. Bence hisleri uyuşmuş bir kimsenin hayata ve diğer şeylere bakışı da donuktur, derinlikten yoksundur.

Çoğumuz hayatı maskelerin ardında yaşıyor sahte gülüşlerin ardına saklanıyoruz. Fakat unutmayalım ki, hislenmek, üzülmek, ağlamak insanı insan yapar. Dışavurulmuş bu hisler hiç kimseyi güçsüz yapmaz, adam gibi adam yapar. Bir insanın hissettiklerini gönülden dinlemek o kimseye destek vermektir. Dolayısıyla bu davranış insan olmanın da tanımıdır.

Canı sıkılmış insandan kaçmayın. Çünkü hepimiz insanız ve gün gelir can sıkılır. Etrafta dayanacak gerçek birisi varsa ne mutlu size. Ve siz de onlardan biri olmak için çabalayın derim! Sonuçta insan ektiğini biçiyor!