CIA Direktörü John Brennan Radyodaydı
Ben radyoda CIA direktörünü dinlemekten çok keyif aldım. Sonuçta hergün gördüğümüz, duyduğumuz bir kişilik değil kendisi.. Sizinle de paylaştım..
Ben radyoda CIA direktörünü dinlemekten çok keyif aldım. Sonuçta hergün gördüğümüz, duyduğumuz bir kişilik değil kendisi.. Sizinle de paylaştım..
Belki edebiyat üzerine birkaç düşünce daha ekleyebilirdim ama kendimi tekrarlamaktan korktum. Bu kadarı bile yeri gelir birilerine düşünce gıdası olur.
Yansız haberi nereden alacağız? Haberler ve habercilik sokaktaki insana mı kalacak? Her birimiz gönüllü muhabir mi olacağız? Bu işin okulu, okulda yetişmek, tecrübe, etik vs. nerede kalacak?
Yazmak zaman ister. Yazmak emek ister. Yazmak bir de yürek ister. Kiloyla yazı çıkarmak değildir maksat, okuyucunun yüreğinin bam teline dokunmaktır!
Robo-gazetecilik çok kısa sürede duyurulması gereken haberlerin ivedilikle toplanmasında ve dağıtılmasında işe yarıyor. Yani robo-gazetecilik, geleneksel gazeteciliği destekleyici bir yöntem. Şimdilik!
Aynı anda binlerce insana ulaşmak iyi güzel ancak yanlış bilginin de aynı hızla binlerce insana ulaşacağı olasılığını gözden kaçırmamak gerekir. Pazar akşamı Kanada’da yaşanan bıçaklama olayında yayılan bilgi gerçeklikten uzaklaşarak yayıldıkça yayıldı, dezenformasyon oldu!
Hızla değişen dijital çağda yeni bir meslek daha belirecek.
Sözlerimiz kimi zaman yetersizdir. O zaman susmak ve içsesi daha dikkatli dinlemek gerekir. Dikkatli ve derinlemesine dinlenen içses seni aksiyona götürür.
Dünyanin yeni trendi “fiziksel dokunuşlara aşermek” diye bir gerçekten haberiniz var mı? Online kutlama kartı yerine kartpostalın postadan çıkmasını isteyenler, e-kitap yerine kağıt kitap okumayı tercih edenler, telefondan yazılı mesaj göndermek yerine yüzyüze romantizm yapmak isteyenler sayıca çoğalıyor.
Bizler kağıdı da kağıtsızlığı da bilen bir nesiliz. Gazeteyi açıp okumayı, ansiklopediden ödev yapmayı, okul kitaplarını yüklenip okula gitmeyi bilen aynı zamanda Kindle mi yoksa iPad mi ikileminde kalan ara nesiliz. Yaşı ne olursa olsun Internet’e geçerken hayatta olan bütün yetişkinler “kağıtlı/kağıtsız dillemması” kuşağına dahildir.
Freelance yazar küçük ölçekli bir işletme gibidir; işi kendisi bulur, hangi yazıyı ne kadar zamanda bitirebileceğine karar verir ve proje başına ücretini kendisi belirler.
Yanlışa tepki verilmesi gerekir ama bunun kadar önemli olan bir başka şey de yanlışı düzeltmek için bir yol haritasına olan gereksinimdir.