Birşeyi görmezden gelmek, uğraşmaktan her zaman daha kolaydır.. Uğraşmak yerine uyuşmuşluk hissi daha kolaydır. Kalbi bile uyuşturabilir insanoğlu.. Uyuşurken kötü alışkanlıklar geliştirilir, kilo alınır, alışveriş tutkusuna kapılır insan, dijital dünyadan çıkamaz, TV dizilerinden ayrılamaz, onun bunun mutsuzluğundan beslenir ve bunun gibi olumsuzluklara sarılır.
Gün içinde bazen yalnız kalmak gerekir. Yeniden kendinle başbaşa olabilmek önemlidir. Kendini dinle. Duyguları dinle. Bedenin sesine kulak ver. Gündelik hayatlar çeşitli yarışlarla dolu. Bu nedenle gün içinde bazen sessizliğe ve kendimizi duyumsamaya ihtiyaç var. Tefekkür sırasında kendimizi bularak yeniden mücadeleye ve harekete dönmeye ihtiyaç var.
Ağlamak ruhun derinliklerinden yüzeye çıkar. Gözyaşlarının yüzeye çıkması, kendimizi serbest bırakmak gibidir.. “Ağla, ağla.. Açılırsın..” dedikleri şey aslında insanın kendini rahat bırakmasından başka birşey değildir!
Birçok çalışmanın sonuçları maneviyatın beyinde bulunan precuneus bölgesini genişlettiğini ortaya çıkarmıştır.
Günümüzde korku ve endişe gitgide yayılan toplumsal bozukluklardır. Peki korku ve endişe dendiğinde neler gelir aklınıza?
Bilim insanları kahkahanın depresyon semptomlarını yok ettiğini bildikleri halde neden şimdiye kadar depresyonlu kişilere kahkaha önermediler? Neden kahkaha ilacı yapmadılar? Neden beklediler? Neden..
Ne çeşit duygular vardır?
Hangilerini hala hissedebiliyoruz? Hangilerini büyükannelerimiz büyükbabalarımız hissedebiliyormuş? Peki hangi duyguları çocuklarımız hissediyor olacak? Kaç tanesi torunlarımıza kalacak?
Ayrılık acısını tek başına yaşamayın. Sırtınızı arkadaşlara yaslayın. Birlikte yürüyüşlere çıkın. Birlikte egzersiz yapın. Birlikte yemeğe ya da kahve içmeye gidin. Ailenizi de hiç unutmayın. Tüm zorluklarda ilk gidilecek yer ailedir.
İnsan duygu yumağıdır. İnsanın hayatına can veren duygulardır. Duygusuz bir canlı insan değildir.
10 yıl boyunca sevgilisi için tüm hayatını karartmış, gece gündüz yas tutmuş bu genç kadın, gazetedeki haberi okuduktan sonra ne yapacağını bilemeden kalakalıyor.
Her doğan yeni gün kendi sözünü söyler. Satır aralarında gizlenmiş mesajları bulmak da bize düşer.
Bugün satır aralarına öyle çok şey gizlendi ki.
Sözler yerine gözyaşlarına tutunup aktı o gizler…
Faciaların hemen ardından herkesin aynı şekilde zarar gördüğü düşünülse de bazıları diğerlerinden daha metanetlidir. Ve diğerlerinin ihtiyaç duyduğu psikolojik yardıma gerek duymaz.