Başkasını Seviyorum – Ömer Özgüner

Kitap Klübümüzün Aralık 2010 seçimi Ömer Özgüner’in Başkasını Seviyorum adlı romanıydı.

Yazar tartışmaya Skype telefon bağlantısıyla katıldı, ancak ben bu söyleşide bulunamadım. Sonradan kitabı bir yolculuk sırasında okuma olanağı buldum.

Oldukça yoğun olmasına karşılık kolay okunan ve güncel konuları işleyen bir roman arayanlara Başkasını Seviyorum’u önerebilirim. Romanda çocukluk, gençlik ve yetişkinlikte Türk erkeğinin gözünden karşı cins dile getirilmiş.

Hikaye kahramanı Yavuz’u bırakıp gitmek için ilk hamleyi hep dişiler yapmış! Yazar bunu nüktedan bir dille anlatırken her dönemde toplumun değişen sosyal örgüsüne ait kesitler vermiş. Anladığım kadarıyla gençliğini 80’li yıllarda yaşayan kahraman o zamandan günümüze Türk toplumuna kabaca cinsellik tarihçesi verirken okuyucuyu kıvrak diliyle eğlendirmiş de!

Yavuz’un çocukluğunda hissettiği masum ve meraklı aşk öyküleri, gençliğinde tattığı gözüpek ve iradeli ilişkiler, yetişkinliğinde içinde bulunduğu evlilik kurumuyla eşzamanlı yaşadığı ölçüsüz ve baştan çıkarıcı kaçamaklar akıcı ve hoş bir dille romanlaştırılmış.

Yavuz’un hikayelerini okurken ilk sorduğum şey hep “Acaba aşk var mıymış?” oldu.. Önünde veya sonunda aşkı yaşamış ve bu yaşanmışlığın farkına varmış bir karakter olan Yavuz’un hikayelerinde trajikomikten dramaya kadar çok şey bulmak mümkün. Nadiren de olsa kullanılan argo ve aralara serpiştirilmiş küfürler, nükteli bir dille birleşince Başkasını Seviyorum romanını sevimli kılmış.