Ne çok vaktimizi söylenerek geçiriyoruz.. ‘Pazartesi geldi..’ ‘Hafta bitmek bilmedi..’ ‘Cuma nerede kaldı?’ ‘Haftasonu ne çabuk geçti…’

Boşversek tüm bu şikayetleri.. Sadece anı yaşasak ki bu yazı en çok kendim içindir! Yap, bitir, yeniden başla, onu da tamamla bitir.. Zevkle çalış.. Yeni projeler ekle ki bu herkesin her gün karşılaştığı çok çeşitli projeler olabilir.. Misal:

• Annenin gün boyu karşılaştığı birçok projeden sadece birkaç tanesi: Çocuğu parka götür, gelirken markete uğra, akşam yemeğini yap, çocuğu yıka ve uyut, TV’de dizi izle..
• Öğrenci projelerinden bazıları: Matematik çalış, soru çöz, ödevi tamamla, egzeriz yap, dijital güncellemeyi unutma..
• Ofis elemanının günlük işlerine örnekler: Sabah uyan, diş fırçala, duşa gir, üzerini giyin, kahvaltıyı unutma, servise yürü, ofiste  çalış, öğlen yemeğinde bir iki yere telefon et, öğleden sonra biraz daha iş bitir, akşam eve dön..

Hergün milyonlarca küçük proje bitiriyoruz aslında.. Keşke tüm bunları istekle yapabilsek, yaşadığımız için sevinerek, nefes alıp verdiğimiz için şükrederek..

Yine yeniden söz veriyorum kendime: İşleri/projeleri şevkle bitireceğim, sabahtan akşama kadar ‘of pof’ demiyeceğim, mızmızlanmayacağım ve sevimsiz bir iş bile olsa anı yaşamanın zevkine varacağım.