Sokakta el açmış muhtaç birini gördüğümüzde çoğunca birkaç kuruş verip geçiştiririz. Başımızın gözümüzün sadakası olsun isteriz. Muhtaç olduğu için el açanların birçoğu gerçekten zor durumdadır, ama hepsi değil. Yine de içimizden geldiğince muhtaçları sevindirmek iyidir.
Herkes bugünlerde sabah erkenden sosyal medyaya giriyor.. Herkesin beklediği birşeyler var.. Kimileri kalp bekliyor, kimileri beğeni bekliyor, kimileri günaydın mesajı peşinde.. Ama ille de sabah uyanır uyanmaz elimize alıyoruz telefonları..
Özellikle gençlerin bağımlılığı korku ve endişe verici çünkü onlar gün boyunca bekledikleri ilgiyi göremediklerinde karamsarlığa kapılıyorlar.
Gerçekte hiç olmamış duyguları varmış gibi göstererek, kişisel menfaat uğruna, karşısındakinin yaşam hevesini söndüren insanlar yok mu? Çıkar uğruna “duygusal tatmin” sağlayan kalpsizler hiç utanmaz mı? Sahi, bu acımasızlar yaptıklarıyla övünürler mi?
“Problemin parçası olma, çözümün parçası ol” şeklinde bir deyiş vardır. Sürekli şikayet ederek bir yerlere varılabilir mi?
Uzmanlar sıcaktan dolayı hissedilen bitkinlikle sıcak çarpmasının birbirine karıştırılmaması konusunda uyarıyor.