Kimseyi küçümseme. Genç misin? Zamanla yaşlanırsın. Güzel misin? Zamanla güzellik eskir. Zengin misin? Servet de uçabilir. Geriye kalan daima insanlıktır. Ve unutma. Sen de herkes gibi doğdun, yiyorsun, içiyorsun, uyuyorsun, tuvaleti kullanıyorsun, hastalanıyorsun. Kimden ne üstünlüğün olabilir ki? Kibirlenme!
İnsan ilişkileri de hayat gibidir.. İnişli çıkışlıdır. Bazen çatışmalar yaşanır.. Örneğin aile içinde sürtüşmeler gibi, yakın arkadaşla takışmak gibi, iş arkadaşıyla tartışmak gibi veya markette suratı asık çalışanla ağız dalaşı yapmak gibi..
Öyle yoğun ve dolu ki hayatlarımız.. Asıl önemli noktayı gözden kaçırmak işten bile değil..
Temel soru1) şu olmalı belki: Soru ne?
Temel soru 2) şu olmalı belki: Cevap ne?
Bir insanın değeri zekasıyla, becerisiyle, görüntüsüyle veya neler başardığıyla ilgili değildir. Bir insanın değeri nedir öyleyse?
Yetki mi? Değer mi? diye sorsalar.. Kimsenin değer vermediği bir yetkili olacağıma, yetkisiz ama değerli bir insan olmayı yeğlediğimi söylerdim. Onur, itibar, haysiyet denen şeyler vardır ve bu gibi üstün özellikler her daim yetki denen şeyin önüne geçer. Değer gönül işidir.. Yetkiye gelince.. O olsa da olur olmasa da.
Birini sevmek ve karşılığında sevilmemek ne acıdır. Ama bundan daha acı olan şey sevdiğin insana sevdiğini söyleyecek cesareti bulamamaktır.
Hangi kıtada olduğuna ya da hangi lisanı konuştuğuna bağlı olmaksızın parayla mutluluk hissediliyor!