Uzun süreli bir araştırmanın sonuçlarına göre ileri yaşlarda bile yüksek kapasite ile işleyen bir zihne sahip olunabilir. Ve bunun yolu eğitimden geçiyor. Fakat kaç yıl okumuş olunduğuyla alakalı değil. Önemli olan hayat boyunca elde edilen alışkanlıklar ki buna okuma, yeni şeyler öğrenme, zihinsel aktivitelerle meşguliyet örnek olarak verilebilir.
Meditasyon bir amaç için yapılmalıdır. Ve bu süreçte zihinde bulundurulacak konseptlerden bazıları şunlar olabilir: Sağlık, aşk, mutluluk, huzur.
En çok korktuğumuz şey yetersizlik hissidir. Kendimizi güçsüz, beceriksiz, yetersiz düşünürüz. Oysa içimizde aydınlıklar var. Yeterki dışarı çıkarmasını bilelim.
Bu hususlara dikkat ederek Alzheimer hastalığı riskini yüzde 50 oranında düşürmek mümkün..
Birini sevmek ve karşılığında sevilmemek ne acıdır. Ama bundan daha acı olan şey sevdiğin insana sevdiğini söyleyecek cesareti bulamamaktır.
Tehdit altında olduğumuzda, korktuğumuzda ya da normal dengeyi bozcak durumlar ortaya çıktığında verdiğimiz reaksiyonun ismi strestir. İster gerçek olsun isterse hayali, tehlike hissedersek vücudumuz “savaş veya sıvış” moduna geçer. Buna strese tepki vermek denir. Stres, düşüncelerimizi, duygularımızı, vücudumuzu ve davranışlarımızı etkiler. Fakat herkesi farklı şekil ve boyutlarda etkiler.
Bazen yazılarımı kendimi telkin etmek icin yazıyorum. Harmoni başlıklı yazım da bana, kendimi ve yaşamımı düzene koymam için yazılmıştır. Belki başkaları için de faydalı olur.
Yüreği rahat bırakınca içsel gücümüzü yeniden keşfedebiliriz ve yeni kapılar açılabilir.
Umalım ki felaketler olmasın. Ama eğer doğal felaket kapıyı çalarsa hazırlıklı olmak gerekli.
Uzmanlar beynin de egzersiz gereksinimi olduğunu söylüyor.
Bence dua bir antidepresandır. Bence dua edince -ya da daha geniş anlamda ibadet edince- beyinde kimyasal reaksiyonları taklit eden değişmeler oluyor. Ve bu da tatlı bir rahatlama sağlıyor.
Ağlama Duvarının öte yanındaki Haram Ash-Sharif neden hem Müslümanlar hem de Museviler için bu kadar önemli?