Savasçıların, fatihlerin, dilencilerin, değişik din ve kültüre mensup hacı adaylarının, tüccarların, kölelerin, allamelerin, mekteplilerin ve diğerlerinin yüzyıllar boyunca yürüdüğü bu kutsal topraklarda hava esrik ve fazlasıyla etkileyiciydi. Kudüs atmosferi farklıydı, daha önce gördüğüm eski şehirlere benzemiyordu.
Detaylar şeytanın işi. O detaylara girmek kitabın havasını söndürür.
Batı Şeria’nın terkedilmiş ve sessiz sokaklarını gezerken bir başka şey dikkatimi çekti. Yayaların yürüdüğü kaldırımın tam orta yerinde kaldırım boyunca giden bir bariyer vardı. Bu bariyerin iç kısmından yürüyenler Filistinlilerdi. İsrailli yerleşimciler bariyerin dışından istedikleri yerden yürüyebiliyordu.
Herhangi bir camiden farklı olarak Hz. İbrahim Camii’ne elinizi kolunuzu sallayarak giremiyorsunuz. Kontrol noktalarından birini daha geçmek gerekiyor. Şüphe uyandırıcı bir durum sözkonusu değilse İsrail askerleri camiye geçişe izin veriyor!
Ağlama Duvarının öte yanındaki Haram Ash-Sharif neden hem Müslümanlar hem de Museviler için bu kadar önemli?
Bence Madrid ilk bakışta Ankara’ya, Barcelona İstanbul’a, Valencia ise İzmir’e benzer!.
Kitaptaki denemeler yazarın ruh haline ait detaylar verirken bir yandan da doğu-batı sentezi yapmaktadır.
Toplumumuzun bekarete ve cinselliğe bakışını 30 yıl önce hem sosyetenin hem de orta direğin gözünden değerlendirmeyi kolaylaştıran bir kitap..