Bir arkadaşımla konuşurken “bu konuda senin duyguların nedir?” diye sormuştu.. Ben düşüncelerimi anlatmaya başlamıştım..

Çoğu kez yüreğimiz yerine kafamızla hareket ediyoruz. Çünkü düşünmek duygusallıktan daha önemli diye biliyoruz. Duygusallık daha az önemli diye bellemişiz.. Belki de duyguların hiç önemi yok demişler bize!

Aslında duygular önemlidir. Herşeyin teknoloji tornasından geçtiği günümüzde duygular daha da önemli olmalıdır. Enerjiyi kafadan almak yerine yürekten almalıyız belki de..

Beyin düzen öngörür, kategoriler oluşturur, planlar yapar, stratejiler belirler. Yürek ise deruni bir bilgelik katar işin içine.. Yüreğin sesini dinlediğimizde, beynin oluşturduğu düzen biraz daha hümanist, biraz daha yumuşak, biraz daha manalı hale gelebilir.

Yüreğin sesine kulak vermek için yavaşlamak, dinlemek ve hissetmek gerekir. İnsanlar için böylesi çok daha sıcak bir yaklaşımdır. Bu arada beyni bir kenara bırakın demiyoruz. İkisi arasında seçim yapmak yerine, ikisini birbiriyle bağlantılı kullanmayı öneriyoruz.

‘Düşünceler değil duygulardır aslolan’ dediğimizde aslında şunlardan bahsediyoruz: Biraz daha merhametli.. Biraz daha anlayışlı.. Biraz daha şefkatli.. Biraz daha sevgi dolu… Biraz daha az mekanik.. Biraz daha insanca!