Ekim ayının 31’inde Halloween kutlanır. Halloweende çocuklar kapı kapı dolaşıp şeker toplar ve “ya şeker verirsin ya da sen bilirsin” diyerek ev sahibini tehdit ederler. Maskeli kostümlü partiler yaygındır, bal kabakları oyularak süslenir, karanlıkta bahçede ateş yakılıp kestane közlenir, korku filmleri seyredilir, vampir ve hayalet hikayeleri anlatılır. Ekim, tekinsiz evlerde hortlakların ve ürkünç olayların öne çıktığı bir aydır.

Vampirler, bilinmezin gizemiyle korku saldıklarından, Halloween’in vazgeçilmezleridir. İşte bu yüzden Drakula Bale performansı genelde Ekim ayında sahnelenir.

Bir vampir hikayesi olan Drakula İrlanda’lı yazar Bram Stoker tarafından 1897’de kaleme alınmıştır. Sadece vampir edebiyatında değil, aynı zamanda korku, barbarlık ve gotik edebiyatlarında yer almış olan Drakula yıllardır tiyatroda, sinemada, televizyonda ve bale çalışmalarında değişik prodüksüyonlar altında seyirciye sunulmaktadır.

Geçen Cumartesi Drakula Bale gösterisine biletim vardı. Genellikle kızımı götürmek için sezonluk bale biletleri alırım. Bu gösteriden önce yeni bir şeyle karşılaştım ve beni telefonla arayarak erken gelmem için salona davet ettiler. Gösteriden bir saat önce kompozitörün (besteci) katılacağı bir panelde Drakula prodüksüyonu üzerine konuşma yapılacağını ve eğer kalabilirsem gösteri sonrasında da sanatçılardan birkaçıyla soru cevap seansı olacağını söylediler.

Bu çok hoş ve bulunmaz bir teklifti. Bir seyirci olarak hayatta kaç kez ünlü bir bale gösterisinin nasıl hazırlandığını, müziğinin neler düşünülerek oluşturulduğunu, orkestrada hangi müzik aletlerinin bulunduğunu, sanatçıların nasıl çalıştığını, ne kadar sürede hazırlandıklarını vs. öğrenebileceğiniz bir panelde oturursunuz? Ben daha önce hiç oturmamıştım!

Kont Drakula Transilvanya’dan Londra’ya taşınma aşamasında etrafındaki insanlara korku ve drama yaşatır. Bu bilinen hikayenin balede nasıl işleneceğini tam olarak bilmiyordum çünkü daha önce hiç Drakula balesi görmemiştim.

Başlangıç panelinde kompozitör performansın müziği, çalgı aletleri, vokaller ve genelde orkestraya ait detay paylaştı.  Amacı katılımcıların böyle bir çalışmada bir çeşit aidiyet hissetmelerini sağlamaktı. Amacı bizlere bir anlamda insider information (işin iç yüzüne ait bilgi) dağıtmaktı.

Konuşmanın ardından performansı seyrettik. Üzüntü ve korkunun birlikte ustaca işlendiği bir dramaydı seyrettiğimiz. Müzikteki vuruşlar bu duyguları mükemmelce yansıtıyordu. Geleneksel ve modern danslar birbiriyle sarmallaşmış, bizleri yüzyıl öncesine taşırken aynı zamanda gündelik yaşantıdan ayrılmamıza da izin vermiyordu.  Müzik, dekor, danslar ve atmosfer birbirine destek veren bir harmoniyle bütünleşmişti. Tını ve vuruşlar gerçekten muazzamdı. Profesyonel dansçılar ve sahne gerisinde çalışanlarla birlikte seyirci de aynı doyurucu atmosferin pay sahipleriydi. Bale gösterisinde ürperip korkacağınız aklınıza gelir miydi? Bu gösteride seyirci yer yer ürperti hissetti!

Performansın hemen ardından gelen uzun alkışları takiben sahneye kompositör ve üç dansçı çıktı. Bizlerin post show (performans sonrası) sorularına usanmadan cevap verdiler.

Gördük ki sahnede bütün zerafetiyle dans ederek bu havalı ve klas gösteriyi sunan, bale gösterisinde bile korku hissettirebilen maharetli baletler ve balerinler aynı zamanda konuşabiliyorlarmış!