Önce öfkeleniriz sonra saldırgan davranışlar sergileriz. Nasıl?
Öfke (infial) negatif bir duygudur. Öfkeye sarılmış düşmanca düşünceler, psikolojik baş kaldırış, uyumsuz davranışlar vardır. Genellikle istenmeyen ya da beklenmeyen aksiyonlar karşısında ortaya çıkar ki, başlangıç noktası karşı tarafın saygıdan uzak, alçaltıcı, tehditkar ya da ihmalkar davranışlarda bulunduğu düşüncesidir. Öfke, karşılık verme ya da öç alma duygusuna, yakıt görevi görür ve sadeve düşmana duyulmaz. Sevdilen kişilere hatta aşık olunan şahıslara bile öfke duyulabilir ki bu aile ferteleri ya da yakın arkadaşlar da olabilir.
Öfke fizyolojik boyutta da kendini gösterir. Örneğin kasılmalar olur, başağrısı hissedilir ve kalp atışları hızlanır. Öfke önce sözlere dökülür, ses genelde yüksek desibelden çıkar, tarışmalara dönüşür, küfür ve acı alay da işin içine girebilir. Öfke sırasında yumruk sıkılabilir, duvara, masaya tekme ya da yumruk atılabilir. Telefon ya da ele geçirilen diğer eşyalar fırlatılabilir. Tamamen sessizliğe bürünen öfke de söz konusu olabilir.
Peki saldırganlık nedir? Saldırganlık söz konusu olduğunda karşı tarafa zarar verme amacı güdülür. Domine etme ve kontrol isteği hasıl olur. Bu süreçte işin içine karşıdaki insana savrulan yumruklar, atılan tokatlar, tekmeler, dayak vs. vardır.
Öfke sesin yükselmesi, hakaret ve etraftaki eşyalara savrulan tekme ve yumruk olarak özetlenebilir. Oysa saldırganlık, karşıdaki insana bizzat fiziksel müdahaledir ve suç içerir. Yani saldırganlık, öfkenin çocuğudur.
Öfke büyük bir problemdir; evlilikte, ofis ortamında, ebeveyn ve çocuk ilişkisinde, trafikte, siyasette, okulda ve arkadaşlar arasında negatif sonuçlara neden olur.
Saldırganlık (şiddet) öfkeden doğduğuna göre, öfkeye çare bulmak gerekir. Öfke yönetimi kurslarının genelde işe yaradığı bilinir. Bu kurslarda idraksal davranış terapileri ve asabiyeti azaltma becerileri öğretilir. Bununla birlikte rahatlama, yumuşama, gevşeme programları, stres azaltma seansları ve günlük yaşamda karşılaşılan olaylara karşı farklı bakış açısı geliştirme teknikleri ile paradigma değiştirme yöntemleri verilir.
Öfkelenip saygısız davrandığınız, hakaret ettiğiniz, küfür savurduğunuz belki daha ötesine giderek saldırgan davranışlar sergilediğiniz kişiye gidip özür dilemek kolay olmayabilir, ama neden olmasın? Çocuklukta yaptığımız gibi sarılıp öpüştükten sonra “hadi barışalım” demek neden olmasın?
